Huston River Park

sorry za zapłon:*

on pewnie ją również objął jakoś sprytnie przyciągając do siebie i kontynuując spacer - jestem jak najbardziej za, żeby pojechać dwa razy. przynajmniej teraz nie będziesz siedzieć w namiocie sama i nie będziesz podrywana przez natrętnego syna leśniczego, co nie? - zaśmiał się pokazując światu swoje ząbki. potem zaciągnął się papierosem jeszcze raz - nie ma nic gorszego niż sztywne, szkolne bale, brr. nigdy na nie nie chodzę. to koszmar - skrzywił się lekko.

okej :*

- nie przypominaj mi syna leśniczego, mam nadzieję, że tym razem taki się nie trafi - westchnęła ciężko, bo przed oczami najwidoczniej stanął jej obraz niezbyt urodziwego chłopaka, który siedział gdzieś za drzewem i obserwował jak biedna heather siedzi sobie spokojnie na pomoście, a potem zza tego drzewa wyskakiwał i zagadywał ją tym, jak ustrzelił niedźwiedzia. - u mnie wystarczy nie przyjść na pierwszą próbę, bo zrobiłam z przemedytacją - zmarszczyła śmiesznie nosek, wciskając papierosa w kącik ust, żeby nachylić się i zdjąć buty! no, zniszczy sobie rajstopki, chodząc na boso jednak mniejsza o to. od razu zrobiła się trochę niższa, zapewne. - ojej - zamruczała i zachichotała pod nosem, bo teraz pewnie sięgała mu gdzieś do ucha, albo podbródka.

- chyba nie masz zamiaru chodzić na boso? przeziębisz się głuptasie. - pouczył ją swoim pouczającym tonem, zwłaszcza, że było już chłodno, bo był późny wieczór ;p uniósł ją i przerzucił sobie przez ramię - zaniosę cię do domu. nie będziesz urządzała sobie spacerków bez butów - stwierdził z uśmiechem. pewnie nawet nie była ciężka, ani nic takiego. prawie jej na tym ramieniu nie czuł ;p

mogła mu jedynie wbijać kości w ramię :< pisnęła tylko, kiedy ją uniósł, bo się tego nie spodziewała! bo kto by się spodziewał, hihi. no to pewnie poszli, heather cały czas radośnie wymachiwała sobie nogami, podśpiewując pod nosem jakieś piosenki, w jej repertuarze znalazła się też jedna świńska po francusku, jednak na szczęście nie można było nic zrozumieć, bo cały czas chichotała! no i zacznę.

blair pewnie wróciła z londynu, bo o ile pamiętam to właśnie tam wyjechała. jeszcze nawet się nie rozpakowała, ani nic, ale wieczór był ładny, więc postanowiła przejść się na spacer. zawędrowała tutaj i usiadła na ławeczce, zastanawiając się czy coś się pozmieniało podczas jej nieobecności. w zasadzie cieszyła się z tego, że wreszcie wróciła, w przeciwieństwie do mnie. ;d

pewnie max wybrał się na spacerek. tym razem nie wymknął się od lauren po to, żeby się spić,pójść na dziwki, czy coś w ten deseń. dzisiaj poszedł sobie tylko na grzeczny spacerek z papierosem w ręku. kiedy ujrzał blair na jego twarzy pojawił się złośliwy uśmieszek, bo pewnie przypomniał sobie ich ostatnie spotkanie, które nie należało do najbardziej udanych - no proszę, kogo moje oczy widzą? - stanął przed nią, zaciągając się papierosem i uśmiechając się diabolicznie, muahaha. ekhm.

uniosła głowę do góry, żeby zobaczyć kto do niej mówi. widocznie była zmęczona podróżą i nie poznała po głosie.
- cześć - rzuciła dość obojętnym tonem, właściwie pewnie mając nadzieję, że max zaraz sobie pójdzie i da jej spokój, bo po ich ostatnim spotkaniu zapewne zaczęła się go trochę bać, no tak.

ale on najwyraźniej nie miał zamiaru sobie iść. nie miał zamiaru też dać jej do wiwatu, tak jak poprzednio. chyba trochę zgrzeczniał ;p - dawno się nie widzieliśmy, gdzie się podziewałaś? - wychrypiał wypuszczając powoli dym z płuc - mam chyba prawo wiedzieć, skoro się całowaliśmy - no dobra, po prostu nie mógł odpuścić sobie złośliwości, bo był kawałem irytującego sukinsyna. w każdym razie zaśmiał się pod nosem, zerkając co chwilę na blair.

- to do niczego nie zobowiązywało - powiedziała tylko, bo według niej max był wtedy pod wpływem jakichś dziwnych środków i chyba nie do końca wiedział co robił. była nawet zdziwiona, że o tym pamiętał. - byłam w londynie - dodała w odpowiedzi na pytanie i założyła nogę na nogę, poprawiając jakąś jasną sukienkę.

- naprawdę to do niczego nie zobowiązuje? w takim razie rozczarowałem się - pokiwał głową z poważną miną. nigdy nie wiadomo, kiedy głupi żartuje, jak mówi stara chińska prawda. max może do aż tak głupich nie należał, ale w jego przypadku też nie wiadomo było kiedy żartuje. ale teraz żartował xd jezu, nie umiem pisać xd w każdym razie znów roześmiał się cicho pod nosem - w londynie? - powtórzył za nią unosząc lekko brwi - no i jak było? - pewnie niewiele go to obchodzi, ale zapytał z jego tak zwanej wątpliwej grzeczności ;p

wzruszyła ramionami zastanawiając się nad odpowiedzią. pewnie powinna powiedzieć, że było fajnie, no bo w sumie było, ale tęskniła za nowym jorkiem i ogólnie nie lubiła zmian, więc zanim się tam zaaklimatyzowała to już musiała wracać.
- nie było tak źle - powiedziała w końcu, zerkając na niebo. pewnie było rozgwieżdżone, więc powinna być jutro ładna pogoda, chyba zostanę meteorologiem. - a ty, co robiłeś przez ten czas? - zapytała i przeniosła wzrok na niego.

- niewiele. moja bliska przyjaciółka miała wypadek. opiekowałem się nią przez ten czas. cała się połamała, więc nawet przy najprostszych czynnościach nie dała by sobie sama rady - zauważmy, że nie powiedział o tej swojej 'przyjaciółce', że to jego dziewczyna tak konkretniej jest. ale najwidoczniej nie lubił, kiedy inni wiedzieli o tym, że jest usidlony i się pewnie tak łatwo do tego nie przyzna niestety.nie był pewien, czy blair zna lauren, dlatego też nie powiedział, że najzwyczajniej lauren miała wypadek dzień po tym, jak się pobili. tego ostatniego faktu też by przecież nie powiedział, więc wiadomo. coś mi się wydaje, że kręcę strasznie xd

nie kręcisz, a nawet jeśli to ja chyba też xd

no tak, blair chyba kojarzyła lauren, ale nie znały się jakoś bliżej, więc możliwe, że niewiele by jej to powiedziało.
- przykro mi - powiedziała, prostując rękę w zgięciu i drapiąc jakieś ugryzienie od komara, po czym zaczęła mu się bacznie przyglądać. znaczy ugryzieniu. xd

- żyje, więc nie powinno ci być przykro - spojrzał na nią unosząc jedną brew - gdyby umarła, to wtedy byśmy się martwili, moja droga - zaśmiał się, wsadził papierosa w zęby i ją jakoś sprytnie objął, że niby odruch bezwarunkowy, po czym spojrzał na nią posyłając jej jakiś cwaniacki uśmiech.

pokiwała tylko głową, bo w sumie miał rację. kiedy ją tak objął, zapewne odsunęła się na drugi koniec ławki, o mało z niej nie spadając, bo nie było już na niej zbyt wiele miejsca.
- no tak - powiedziała i potarła ramiona, żeby je jakoś rozgrzać, bo już się pewnie robiło trochę chłodno.

ślepy, ani głupi nie jest, więc zauważył, jak blair się od niego odsuwa - coś nie tak? - spytał unosząc brwi - czemu się ode mnie odsuwasz? przecież nie zrobię ci krzywdy - przeszył ją wzrokiem cały czas unosząc lekko brwi. pewnie rzeczywiście jej nie za bardzo rozumiał, bo w jego mniemaniu był dziś względem niej milusi i takie tam bajery - zimno ci? - zapytał po tym, kiedy blair potarła sobie swoje ramiona, po czym uśmiechnął się trochę złośliwie, jak to on w końcu.

sori za zapłon, ale przez 'zimno ci?' dostałam niepohamowanego i niekontrolowanego ataku śmiechu. tak, wszystko ze mną w porządku, ale ten wyjazd na mnie źle podziałał. ;d okej, nieważne!

wzruszyła ramionami, nie bardzo wiedząc co odpowiedzieć. pewnie mu nie uwierzyła, że nie zrobi jej krzywdy, toteż tylko spojrzała na niego jakby lekko podejrzliwie.
- trochę - odparła, tak a propos tego pytania, czy jej zimno i rozejrzała się, czy nie wzięła ze sobą czegoś, czym mogłaby się okryć, ale nie wzięła. niefart.

masz dziwne poczucie humoru, stwierdzam z czystym sumieniem. ale mnie też śmieszą czasem pojedyńcze słowa. tyle, że jak ja popadnę w gł€pawkę, to śmieję się tak długo aż popłaczę się z bólu brzucha! o zgrozo!

pewnie max miał w tym momencie pokazać się z lepszej strony, więc skorzystał. zdjął z siebie cośtam co miał na sobie, jakąś kurtkę, czy cośtam i okrył nią ramionka blair! no i znów ją objął, bo doszedł do wniosku takiego, że skoro jest dzisiaj dla niej taki miły, to chyba może i blair nie powinna się jego bać ;p w każdym razie dopalał swojego papierosa zerkając na nią co chwilę przenikliwie.

wiem, że mam dziwne poczucie humoru. xdd

tym razem już się nie odsunęła, zapewne dlatego, że nie miała już gdzie. zerknęła na maxa kątem oka.
- będzie ci zimno - stwierdziła, z zamiarem oddania mu kurtki czy niewiemczego, bo nie chciała mieć wyrzutów sumienia, kiedy max będzie przez nią przeziębiony, wiadomo. poza tym lekko ją peszyło to przenikliwe patrzenie, ale postanowiła tego nie skomentować. xd

- nie będzie - zaciągnął się papierosem, wypuścił dym, po chamskiemu, w jej stronę, po czym rzucił niedopałek gdzieś przed siebie - nie wiem, czy mi się tylko wydaje, czy jesteś trochę zdenerwowana - uśmiechnął się szeroko, nieco diabolicznie - jeśli nie życzysz sobie moich łapsk na tobie, to wystarczy, że powiesz - zmrużył lekko oczy i przejechał dłonią, którą ją obejmował, po jej ramionku, zapewne chudym.

- nie jestem zdenerwowana, wszystko w porządku - powiedziała, starając się ukryć swoje zdenerwowanie, bo pewnie nie chciała wyjść na jakąś strachliwą wariatkę. a poza tym jak max ją obejmował, to przynajmniej było jej trochę cieplej. chyba, że to zasługa jego kurtki. xd

no, ale pewnie max miał piąty zmysł. szósty zmysł, tak, szósty i pewnie wyczuł jej zdenerwowanie, mimo, że starała się je ukryć, co jej się pewnie nie udało ;p - strachliwa wariatka - tak ją podsumował, ściągając swoje ramię z jej barków i odsuwając się na bezpieczną odległość, nic nie sugerującą xd wyciągnął po chwili kolejnego papierosa, którego wsadził sobie w zęby i zapalił, mocno zaciągając się dymem, który przyjemnie drażnił jego płuca. pewnie go w domu nie nauczyli, że kobiet się nie powinno obrażać bez powodu :< no cóż, on w każdym razie nie uznał tego za jakiś konkretniejszy przytyki uznał, że po blair to powinno raczej spłynąć ;p

szturchnęła go w ramię, całkiem mocno, zastanawiając się czy jest on edwardem cullenem i potrafi czytać w myślach. xd
- wcale nie - żachnęła się, zakładając rękę na rękę. pewnie się trochę obraziła, a przynajmniej stwarzała takie pozory.

- wcale tak, obrażalska panienko - uśmiechnął się najzłośliwiej jak tylko umiał, po czym wzruszył ramionami lekko - myślę, że co do tego się nie mylę, moja droga. stresujesz się, bez powodu. no, chyba, że się we mnie kochasz i stresuje cię sama moja obecność - oj, pochlebiał sobie, pochlebiał, po czym uśmiechnął się łobuzersko.

sori za zapłon ;*

- jasne - mruknęła, wygładzając jakieś zmarszczenie na sukience. - chciałbyś - poprawiła włosy i rozejrzała się wokół. robiło się już pusto pewnie. nie, żeby się bała, czy coś w tym stylu. xd