Home library of New York

- nie, nie nadaję się na malarza. to absolutnie nie moja broszka - zaśmiał się - może wpadłabyś do mnie, co? akurat niedawno posprzątałem w swoim mieszkaniu i trzeba ten fakt wykorzystać, bo pewnie niedługo znowu zamieni się w istny poligon i znów będę musiał tam szukać mebli - zaśmiał się przyjemnie i spojrzał na nią pytająco.

odparła tylko wesołe 'okej', uśmiechając się szeroko, po czym pewnie tylko jeszcze szybko wypożyczyła kilka romantycznych książek i tym podobne, bo na inne w tym momencie ochoty większej nie miała i tym podobne, więc znów się ogaciła przed zimnem, które pewnie panowała na dworze no i poszli. zacznij dobry człowiekuu ; *

z naszewgo camerona był taki książkowy mol, że nawet piątek wieczór postanowił spędzić z nosem w książce. no cóż, przynajmniej wyróżniał się spośród wszystkich innych ludzi, którzy zazwyczaj w piątek wieczór woleli imprezować ;p pewnie sobie siedział na jakiejś sofie, czytając jakąś książkę o pomyłkach w medycynie i popijaąc ciepłą herbatę w ten chłodny wieczór, och.

a florence często przychodziła do biblioteki, zdarzało się,że kilkusetstronowe książki kończyła nie w domu a w bibliotece. no dziś nadszedł dzień,że w końcu musiała pooddawać parę książek a także wypożyczyć. weszła więc pospiesznie do ciepłego pomieszczenia ocierając łapki z zimna, przywitała się miło z bibliotekarką i położyła książki na blacie, ta tradycyjnie zapytała o jej nazwisko i kiedy ostatnio była.

w pewnym momencie cameron w końcu musiał ujrzeć florence. zamknął książkę, wyprostował się i odchrząknął. możliwe, że się nawet lekko zdenerwował. przecież zaraz skonfontuje się ze swoją dziewczyną, której nie widział x czasu i na dodatek z jego winy, tak przynajmniej myślał. więc nasz biedny cameron nie wiedział, jak na jego widok zaopatruje się florence. czy się będzie cieszyć, czy wręcz przeciwnie. w kazdym razie ruszył w jej stronę, układając sobie w głowie milion scenariuszy. postanowił iść na zwłokę - cześć florence - uśmiechnął się całkiem miło i ubuział ją w policzek na przywitanie. 

usłyszała odchrząknięcie i kroki, które zbliżały się w jej stronę, podniosła wzrok i prawie,że zderzyła się z cameronem. - o cześć cameron - uśmiechnęła się lekko, właściwie to nie wiedziała co powiedzieć, zaraz zacznie być przesadnie miły, tak,że ją szlag trafi, bo on zamiast krzyczeć jest miły i właśnie to najbardziej serce zabija, jej serce. - chodź usiądziemy - wskazała na sofki i pociągnęła cameronka za sobą, usiedli. - co tam ? - zapytała jak gdyby nigdy nic, kurcze, nie miała książki, chociaż ta by ją uratowała i miałaby gdzie podziać wzrok. popatrzyła więc na paznokcie, swoje paznokcie.

- jestem nieco zapracowany - stwierdził - w sumie przez to dawno się nie widzieliśmy. nawet się nie odezwałem. dałem plamę, mam nadzieję, że się na mnie nie gniewasz? - zzerknął na nią pytająco. w sumie nie spodziewał się po florence jakiegoś ataku złości, zwłaszcza, że jak narazie wydawała mu się spokojna i przyjaźnie nastawiona do jego osoby - jesteśmy parą. chyba powinniśmy spotykać się częściej, co nie? - uśmiechnął się lekko, patrząc jej w oczy, ale szybko wzrok przeniósł na okładkę książki, którą trzymał w dłoniach. swoich dłoniach xd

masz coś do dłoni, swoich dłoni ? xd pokiwała głową lekko,że niby się z nim zgadza. właściwie to nie wiedziała czy są parą, jakoś nie mogła stwierdzić czy nadal jest w nim na zabój zakochana czy to po prostu takie przelotne zauroczenie. nie wiedziała tego, ale wiadomo florence chciała się ustatkować i nie sypiać na prawo i lewo z każdym innym, seks przygodny! xd popatrzyła na camerona - to nie jest twoja wina,że się nie widzimy.. - zaczęła niepewnie, popatrzyła na niego i uznała,że nad jego głową powinna wisieć aureora. uznała,że zaraz się rozpłacze i ucieknie stamtąd szybko, bez powodu. znaczy był powód, nie wiedziała czy go kocha, drama normalnie telenowela z tv4.

telenowela z tv4. ale mnie to rozśmieszyło! xd może dlatego, że widziałam te ich telenowele od siedmiu boleści. tzn przypadkiem i jakieś max 5 minut xd w każdym razie cameron rzeczywiście był niemal święty i miłosiernego serca. na dodatek zauważył, że florence się lekko stresuje. on wiedział co do niej czuje, bo z pewnością ją kochał. może bardziej jak siostrę, albo bliską przyjaciółkę, jednak on tak zawsze na początku. mu jest potrzeba trochę czasu, żeby się rozkręcić xd w każdym razie spojrzał z lekką troską na florence i położył swoją dłoń na jej dłoni - hej, wszystko w porządku? - zapytał ostrożnie, swoim wzbudzającym zaufanie, aksamitnym głosem xd widział przecież, że coś jest nie tak. wolał chyba, żeby florence od razu waliła prosto z mostu i oszczędziła mu domysłów.

no ja też raz obejrzałam, byłam zażenowana, właśnie żenadę robię mojej florence xd - nie nic się nie dzieje wiesz po prostu długo się nie widzieliśmy i tak jakoś czuję się głupio.. - no ba! ja bym dawno zerwała i miała to daleko w dupie, no nie zawsze tak jest ale olejmy mnie ważni są oni! chyba ciśnienie podskoczyło jej do 123456/1234 bo zrobiło jej się gorąco. z tego wszystkiego przytuliła się do camerona tak by nie mógł widzieć jej twarzyczki, bo mordka jej wszystko zawsze zdradzała, jakby miała napisane to na niej. no dobrze, nabrała parę haustów powietrza i przymknęła oczy. nie wiedziała od czego zacząć, bo właśnie tak było z flor, ona także kochała go jak brata.

- ej, no co jest? - przytulił ją mocno do siebie, rozwazając w główce, że może florence po prostu tak przez niego się lekko stresuje. no tak, on całą winę świata zwalał zawsze na siebie. ta cecha jest u niektórych poniekąd wkurzająca, bo ja, jakby nie patrzeć... no wkurzają mnie zbyt grzeczni ludzie! ale, gdyby wszycy grzeczni ludzie mieli aparycję camerona naszego, to przestaliby mnie wkurzać. od razu xd w każdym razie przytulił ją mocno, głaszcząc ją po główce. po chwili chwycił ją za policzki i delikatnie ubuzial ją w środek ust, po czym kontynuował głaskanie jej po głowie, tyle, że tym razem patrząc jej w oczy - jeżeli chcesz mi wygarnąć, za to, że cię przez ten czas olewałem, to wal śmialo - stwierdził stanowczo, patrząc na nią z lekką troską.

tak właśnie ona miała inny problem, to olewanie może nawet jej się podobało bo miała spokój i mogła... z resztą. miała ochotę przywalić mu w ten piękny łebek, powiedzieć,że jest za dobry dla niej. - jesteś dla mnie za dobry - kurcze, chyba to powiedziała! tak powiedziała. no więc już zacznie się wypytywanie i zakończy się mega kłótnią i wszyscy będą nieszczęśliwi, jak to w bajkach bywa koniec jest szczęśliwy ale ich koniec będzie chyba nieszczęśliwy!!!! chociaż ten całus był słodki. puste myślenie, fakt.

uniósł brew i spojrzał na nią lekko zdziwiony. że niby on za dobry? w sumie on właśnie obwiniał się od kilku dni przez to, że właśnie jest dla niej beznadziejny! na dodatek o nic jej nie podejrzewał, bo cameron był nieco naiwny, zbyt ufny i chyba bardzo wrażliwy - czemu niby myślisz, że jestem dla ciebie za dobry? - głupi nie był. może naiwny ale z pewnością nie głupi. wiedział, że takie teksty wygłasza głównie ktoś, kto ma coś na sumieniu - florence, czy ja o czymś nie wiem? - zapytał już nieco poważniejszym tonem. zdjął ręce z jej policzków, przestał ją dotykać. wyprostował się i oparł o oparcie sofy.

właściwie to nic złego nie robiła, po prostu się nie widzieli i tyle. - przestań o wszystkim wiesz! nic złego nie robiłam. możesz mi wierzyć. ale wiesz, jesteś dla mnie taki miły, kochany, czuję się tak miło ale jednak..oj nic. nie chce mi się tłumaczyć. - pocałowała go w policzek! dodam jeszcze,że moja flor ma zamiar wybrać się do max'a i razem z nim naćpać! tak ostatnio flor ma bardzo wiele pomysłów, uznała,że warto korzystać ze wszystkiego, nawet z toy toya.
wstała - chodźmy gdzieś, może do jakiegoś baruuuu. - zrobiła dzióbek z ust i popatrzyła uroczo na camerona.

max będzie miał koleżankę od ćpania? och, to miło xd na pewno się ucieszy xd - do baru? - powtórzył - dobrze, pójdę gdzie zechcesz. poza tym mówisz, jakbym był jakoś przesadnie miły, czy coś w ten deseń. wydaje mi się, że zachowuję się normalnie względem ciebie - wzruszył lekko ramionkami - ale cieszę się, że uważasz, że jestem kochany. ty też jesteś kochana - pocałował ją w czoło, och ;d

no i poszli! zacznij kochaniutka! dzisiaj twoja kolej xd

dobrze, ale powiedz mi gdzie! ja naleze do niezdecydowanych ludzi nawet w takich pierdołowatych kwestiach xdd

bos - he xd dawaj tam do blerówny ! o !

Ukrywała się pomiędzy regałami, bo myślała że ktoś ją śledzi. Albo najnormalniej w świecie szukała jakiś ciekawych książek. Nie mogła nic znaleźć więc z wielkim żalem usiadła na jakieś kanapie w rogu i sie załamała.

pewnie usiadła obok camerona, który z zaciekawieniem czytał jakąś popularnonaukową książkę. był molem książkowym, więc dość często można go było tu spotkać. ostatnio wręcz tylko tutaj, o stronił od wszelkiego rodzaju imprez i można by było powiedzieć nawet, że jest nietowarzyski w porównaniu z większością ludzi tutaj. może słowo 'indywidualista' lepiej go określa, o.

powiedzmy,że julia podłapała dorywczą robotę w bibliotece i układała właśnie książki w regałach. ludzie nie dbają o to,że ktoś później musi tak nudną pracę wykonywać i sortować 4309090 razy alfabetycznie by to nie pracownikom a im, klientom, było wygodnie.