macy's

-Buty moje. -Usiadł koło niej. -Serio tak napisała? Zauważyłem, że jeśli pisze o mnie to tylko o tym czy się z kimś przespałem czy nie. Jakbym był chodzacą seksmaszyną a nie zwykłym chłopakiem, który też ma uczucia!!!

- a nie jesteś? - uśmiechnęła się żartobliwie - oczywiście żartowałam - dodała po chwili - A o mnie prawie zawsze nic nie pisze, to chyba dobrze, ale czasami mam wrażenie jakbym była jakiś duchem albo jakbym nigdzie nie chodziła i była zamknieta w domu. Ej, co sie wczoraj stało bo pisze że widziała płaczącą K, co? - spojrzała na niego ciekawa co jej odpowie - Ej, ty może się przebierzesz w kolejny zestawik? 

Wszedł do przebieralni i się przebrał. Wyszedł pokazując się. -Znowu się kłociliśmy o to czy jesteśmy razem czy nie, czy nam na sobie zależy i takie tam. Nic nowego jeśli chodzi o Kayle.

- Tamten zestaw ładniejszy. Po co wy się kłócicie? Niech zgadne, ona kazała ci się zdecydować bo ona nie ma zamiaru za tobą latać. prawda? - naprawde zachowują się jak małe dzieci. Czy oni nie mogą być poprostu razem?

-W takim raize biore tamten. -Poszedl do przebieralni wziął ciuchy i przebrał się. Wyszeł trzymajac w rece poprzedni zestaw. -Właściwie tą kłótnie zacząłem ja. Zaczęła mi robic wyrzuty, że nie spytałem jej czy chce zamieszkac ze mna tylko, że spytałem Jimmy'ego. Powiedziałem jej, że nawet nie wiem czy jesteśmy razem, bo raz jest ze mną a potem z tym Corey'em.

- Eh, w sumie ja też nie moge się w tym połapać, bo ciagle z każdym flirtuje, ale chyba taka już jej natura i trzeba się do tego przyzwyczaić. - Poszłą za Nejtem do kasy, on zapłacić i wyszli - Ale coś musi miedzy wami być bo inaczej byście powiedzieli sobie 'żegnaj' i koniec, zero kontaktu a wy ciągle próbujecie. 

-Czyli mam akceptowac jej ciągle flirty i romanse? Widze, jak na blogach się odnosi do innych facetów. -Skrzywił sie.

- nie mówie tego. Ja nie wiem co ty możesz z nią robić, a radziłabym wam sie spotkać i ustlić że bez żadej kłótni wszystko sobie wyjaśnić. A teraz co robimy? - spytała

-Z nią nigdy nie można o niczym podyskutowac. -Spojrzał na zegarek. -Słuchaj spotkamy się wieczorem? Bo teraz musze isc sie spotkac z ojcem.///serio musze leciec// wiec narazie zgadamy sie wieczorem

- okej, ale nie wiem czy wieczorem //nie wiem czy mi brat da/ ale pa - pocałował go w policzek, czemu tak kochała włoskie pożegnania i wsiedła do taxówki.

Sączyła kawe na wynos ze Starbucksa spacerując po centrum. Miała ochotę na zakupy. Chciała sobie poprawic humor, jednak nie wiedziała czego konkretnie szuka. Matka dała jej swoją karte kredytową. Chyba chciała jej wynagrodzic te pare lat, podczas których w ogoóle nie przejmowała się swoją córką. G. miała jej to za złe. Zamiast spędzic z nią czas wolała ją wysyłac na obozy karne lub odwyki.

stała sobie przed tym fajnym budynkiem, pewnie myśląc, czy wdać się w zakupowy szał, czy nie!

przechodziła obok, właściwie chyba celowo bo chciała sobie coś kupić na poprawę nastroju, którego zbyt dobrego nie miała ostatnimi czasy. więc pewnie już wchodziła, z nadzieją, że w cokolwiek się tutaj zmieści. niestety, ostatnio jadła za dwoje i nie mogła się powstrzymać od kolejnej kulki lodów! okej, wcale pewnie tak tragicznie nie jest.
- o blair, jakoś dawno się nie widziałyśmy - uśmiechnęła się nawet, stając obok niej.

zgasiła akurat papierosa, którego paliła, bo właściwie całkiem nieźle szło jej to rzucanie i paliła coraz mniej, ale chyba jednak nie wyleczyła się z tego nałogu całkowicie, szkoda.
- cześć - uśmiechnęła się do abi, a potem przestała się szczerzyć, bo przypomniała sobie co plotkara wypisywała na temat abilene. spojrzała na nią z troską. - jak się czujesz?

uśmiechnęła się lekko, spuszczając wzrok na papierosa którego gasiła. pewnie sama miała ochotę, ale obiecała sobie, że nie zapali. wiadomo, no nieważne. skrzyżowała ręce na klatce piersiowej i przeniosła wzrok na blair. okej, już się domyśliła, że czytała to wszystko.
- całkiem dobrze, pomijając kilka faktów - westchnęła i uśmiechnęła się nawet znów. - a u ciebie, jak tam? - bo też parę rzeczy czytała, ile tego się nazbierało nagle!

najpierw przygryzła dolną wargę, a potem zaczęła pastwić się nad zgaszonym już dawno papierosem, znaczy zaczęła go deptać. a potem spojrzała na abi i uśmiechnęła się, bo przecież ma być aktorką i ja też! ;d więc musi udawać, że wszystko jest okej, poza tym nie chciała zwracać uwagi na siebie i na swoje problemy.
- w zasadzie w porządku - odchrząknęła. - chyba nie mogę narzekać. hm, nie, nie mogę. jest okej - pokiwała głową.

zerknęła na nią badawczo, wiedząc że pewnie nic nie jest okej, bo może sama robi takie numery żeby wywinąć się od tematu. poprawiła torbę na ramieniu.
- chodź, kupimy sobie coś ciekawego na poprawę - stwierdziła, kiwając przekonywająco głową. - ja na przykład sprawie sobie kostium kąpielowy w którym już w życiu się na plaży nie pokaże - roześmiała się, ale raczej po chwili skrzywiła, bo sobie uświadomiła, że to prawda jest!

- e tam w życiu - przewróciła oczami. - pewnie szybko dojdziesz do siebie - powiedziała, chociaż co ona mogła o tym wiedzieć, skoro nie miała dzieci i nie zamierza ich mieć i nawet nie ma z kim, ale to najmniejszy szczegół akurat. ;d - okej, możemy iść. chyba sobie kupię nowe buty, chociaż nie wiem gdzie je włożę - miała osobną szafkę na buty, pewnie całą zawaloną. - a potem na gorącą czekoladę - nie, że było jakoś zimno, ale stwierdziła, że ostatnio się zaniedbała, mało jadła i w ogóle, a nie chciała znowu trafić do szpitala zapewne. więc poszły na podbój sklepów!

abilene pewnie dostała jakieś szału na widok tylu ubrań, butów, torebek, opasek i innych dodatków, które mogła mieć! nawet zaczęła sobie pośpiewywać melodie, która akurat leciała w tle.
- ten kto powiedział, że zakupy szczęścia nie dają, jest debilem - roześmiała się pod nosem i rozejrzała się dookoła. - okej, to zabrzmiało jakbym była jakaś beznadziejną zakupoholiczką dla której tylko to jest najważniejsze, ale trudno, wiadomo że nią nie jestem - wzruszyła ramionami, zerkając na blair. chodź abi chyba miała teraz o sobie zdanie najbardziej beznadziejnej osoby na świecie.

nic jej się za bardzo nie spodobało, była wybredna jeśli chodzi o ciuchy, zaczynam zauważać coraz więcej podobieństw między mną a nią. zobaczyła na jakiejś wystawie dziecięce ubranka i spojrzała na abilene.
- słodkie - stwierdziła, pokazując na jakieś śpioszki. ubranka dla dzieci naprawdę są urocze, wiem, jestem dziwna. ;c

ubranka są słodkie, ale dzieci nie :c
spojrzała na blair, a potem przeniosła wzrok na wystawę. zmarszczyła brwi i jakoś śmiesznie nos, skrzyżowała ręce tym razem na brzuchu, nie wiem jak to zrobiła, ale jakoś sprytnie. pewnie musiała się trochę zgarbić.
- tak, ale zanim je kupisz dla bachora rozwalisz sobie kręgosłup, zrobią się rozstępy wszędzie gdzie się da, a potem nikt cię nie chce - westchnęła, ale potem zachichotała. najwidoczniej nie chciała mówić w pierwszej osobie. machnęła ręką i przeniosła wzrok na wystawę z butami, znacznie dla niej przyjemniejszą i wygodniejszą.

spojrzała na abi a potem na buty na wystawie.
- cholerna z ciebie optymistka - stwierdziła w końcu. - chociaż, no dobra, wiem, czasem trudno być optymistą i ja też mam pesymistyczne nastawienie do życia i w ogóle wszystkiego - powiedziała w słowotoku i przewróciła oczami. okej, niepotrzebnie to mówiła, ale musiała to z siebie wyrzucić, po prostu. weszła do sklepu z butami, bo podobały jej się jedne. wzięła kilka pudełek z tymi butami i usiadła na jakiejś fajnej pufie, żeby je przymierzyć, ale pewnie nie było jej rozmiaru.

sori, musiałam z siostrą grać w karty, bo się uparła i mnie odciągnęła z krzesłem od biurka!

- aż tak bardzo pesymistyczne? - uniosła brwi, siadając na jakiejś pufie obok niej - aż tak źle to na pewno nigdy nie jest, zresztą nawet jak jest to... - machnęła ręką i westchnęła. rozejrzała się dookoła, za jakimiś fajnymi butami dla niej, na płaskiej podeszwie, zresztą co to za różnica, jak nic jej się nie spodobało.

znam ten ból ;c
- nie jest najlepiej - wzruszyła ramionami i odłożyła wszystkie pudełka z butami, pewnie nawet któreś jej upadło, ale miała szczęście i nikt nie zauważył. - przede wszystkim dlatego, że jestem głupia - pokiwała mądrze głową. - widzisz, mogłam być księżniczką i mieć przy sobie kogoś, kto mnie kocha a teraz nie mam nic i nikogo - wzruszyła ramionami. - ale nieważne - nie chciała zanudzać abi.

ale moja ma dwadzieścia osiem lat! ; d

usadowiła się wygodnie na pufie, widocznie do słuchania. chyba lubiła takie rzeczy, nie wiem, pewnie dlatego, że chciała wiedzieć, że tylko u niej nie jest najlepiej.
- a myślisz, że on naprawdę był księciem? - uniosła brwi, opierając łokcie o kolana. machnęła ręką - nawet jeśli nie był, to trudno. ale to chyba raczej nie zależy od głupoty, tylko od tego czy ci coś pasuje czy nie - pokiwała głową, zakładając nogę na nogę.