park koło szpitala

no cóż, blair na pewno nie winiłaby za to heather, a raczej siebie, za to, że nie czyta ulotek! w każdym razie zaczęła się zastanawiać, czy gdyby, nie daj boże, poroniła, czy coś takiego, to tony by ją zostawił i wrócił do heather. miała wrażenie, że tak właśnie by było i trochę przykro zrobiło się jej z tego powodu, co właściwie chyba było po niej widać.
- mam nadzieję - powiedziała tylko. nadal była zdenerwowana i w ogóle!

pewnie wyłapała swoim okiem tą smutną minę blair, więc objęła ją ramieniem, dalej klepiąc ją pokrzepiająco.
- będzie dobrze, cztery tabletki raczej nic nie robią - zapewniła ją jeszcze raz, a przynajmniej takie były jej przypuszczenia. co innego gdyby zjadła całe opakowanie na raz, tak jej się wydaje! westchnęła pod nosem, mając na celu trochę rozładowanie nerwów blair, więc zaczęła nucić pod nosem jakąś rozweselającą piosenkę typu 'if you're 'i tutaj słowo jakieś', clap your hands!' więc wzięła ręce blair i zaczęła za nią klaskać, hihi.

trzeba przyznać, że heather chyba umiała rozweselić człowieka, bo blair zaczęła się nawet śmiać. co prawda po głowie nadal chodziły jej te niefajne myśli, ale było lepiej, niż przed chwilą.
- dzięki - powiedziała tylko. - właściwie nie wiem, czemu jesteś dla mnie taka miła. znaczy cieszę się z tego powodu, ale myślałam, że raczej mnie znienawidzisz - powiedziała, zanim pomyślała!

uśmiechnęła się zadowolona z tego, że ją jakoś tak zawsze rozweseliła. okej, przez chwilę nie wiedziała co odpowiedzieć na to, co powiedziała. najwidoczniej już się pogodziła z pewnymi faktami, chciała dobrze dla siebie i dla innych. pomyślała sobie zapewne, że ile można robić jakieś szopki, chodzić cały czas pijana jak meserszmit, nie spać i takie różne niezbyt przyjemnie rzeczy. no i wytłumaczyła sobie, że jeden musi się pomęczyć trochę, żeby drugi miał lepiej. i chyba to jej najbardziej pomogło w tym wszystkim.
- widzisz, zaskoczyłam cię - zachichotała pod nosem, obczepiając od ciała przemoczoną sukienkę. nieprzyjemne uczucie :c

- zaskoczyłaś - przyznała i wzięła kilka głębokich wdechów, bo zrobiło jej się trochę słabo. ale na szczęście wiał przyjemny wiaterek, który ją ochłodził i zaraz jej minęło. - nigdy więcej nie wezmę żadnych tabletek - wzdrygnęła się i założyła rękę na rękę i nogę na nogę.

wstała z kamienia, pewnie nie chciała mieć jakoś okropnie zaziębionych nerek albo po prostu kamień robił się już coraz zimniejszy. wygładziła mokrą sukienkę, patrząc na swoje nogi, mając nadzieję, ze zaraz nie znajdzie na niej jakiejś kijanki!
- chyba możesz brać, ale zawsze lepiej czytać przedtem ulotkę - pouczyła ją, kiwając groźnie palcem wskazującym. znaczy tak wiesz, lekko karcąco&pouczająco. po chwili sobie załapała w główce, robiąc oczy jak pięciozłotówki i unosząc wysoko brwi. - ale dobrze się czujesz, prawda? - spytała lekko zaniepokojona, siadając z powrotem obok niej i przypatrując sie badawczo.

zakładam, że blair miała jakieś praktyki, chociaż nie wiem. no ale pewnie tak. no i dlatego dopiero stąd wyszła, a postanowiła sobie wrócić do domu przez owy park, czyli jakąś okrężną drogą, bez konkretniejszego powodu. no więc pewnie gdzieś tam sobie szła, co jakiś czas rozglądając się.

o dziwo była tutaj również lauren. pewnie wracała ze szpitala, z jakiś beznadziejnych badań czy jakkolwiek nazwać znęcanie się nad biedną pacjentką, która piszczy i wrzeszczy na lekarzy. w każdym razie właśnie ubolewała, że chyba ściągnęli jej milion litrów krwi i oczywiście nie obejdzie się bez użalania się na ten temat. trafiło na biedną blair! podeszła więc do niej, bo wiadomo, że to tak trzeba, skoro się kogoś zna. jednak zrobiła to trochę nieśmiało, bo wiadomo jak to ostatnio się działo. - cześć - rzuciła, dorównując jej kroku i uśmiechając się jakoś miło.

lekko się zmieszała na widok lauren. może myślała, że będzie jej robić jakieś straszne wyrzuty i inne tym podobne niemiłe rzeczy. - cześć - uśmiechnęła się niepewnie, poprawiając torbę na ramieniu. pewnie będzie miała skoliozę, bo w owej torbie nosiła z miliard książek i nie wiadomo czego jeszcze. - co słychać? - zapytała, zerkając na nią badawczo kątem oka i mając nadzieję, że nie będzie chciała jej zamordować w ciemnym, przyszpitalnym parku. :<

zapewne zauważyła to zmieszanie blair, co z tego, że były w ciemnym parku. ciemny park kojarzy mi się z sowami, ale skąd sowy w nowym jorku? zastanów się pacanie, zanim coś napiszesz. o matko, gadam sama do siebie xd mam słowotok! do rzeczy.
jednak przecież nie będzie jej na to zwracać uwagi, bo zmiesza się jeszcze bardziej. odpowiedziała tylko grzecznie na jej pytanie, a wyrzutów jej robić nie będzie, bo jakoś nie miała nawet za co. przynajmniej według niej, bo to przecież blair była ofiarą (jak to strasznie brzmi) i to chyba jeszcze lauren powinna przepraszać, chodź nie miała z tym nic większego wspólnego. - byłam na jakiś beznadziejnych badaniach. pokuli mnie chyba we wszystkich możliwych miejscach i moje przedramię nie wygląda za ciekawie - stwierdziła niezadowolona, marszcząc nieco nos. - a u ciebie? - spytała, unosząc nieco brwi i spoglądając na nią badawczo.

sowy mi się kojarzą wyłącznie z londynem, pewnie przez harry'ego pottera. xdd
- wszystko w porządku - powiedziała, co nawet poniekąd było prawdą. - badania? - uniosła lekko brwi. - coś ci się dzieje? - zapytała, chociaż to dość normalne, że skoro miała badania, to coś musiało być nie tak, no ale mniejsza. spojrzała na nią, może z lekkim zmartwieniem. cóż, pewnie podejrzewała, że złemu stanowi zdrowia lauren winny jest max, ale nie zamierzała się jej narażać, więc nie wypowiedziała swoich przemyśleń nagłos.

- chyba się trochę po prostu ostatnio za dużo stresowałam - mruknęła tylko pod nosem, również niezbyt zadowolona. no tak, teraz muszę jej wymyślić jakąś straszną chorobę i zrobić total drama moda na sukces, a wyjdą grzeszni i bogaci xdd hm, zastanowimy się w praniu. - pewnie brak jakiś głupich witamin, zapiszą mi jakieś kolorowe tabletki na poprawienie odporności i będzie w porządku. przecież na jesień prawie każdy jest chory, prawda? - rzuciła tutaj pytanie retoryczne, chodź chyba możnaby się nad tym zastanawiać. jednak chciała tylko podkreślić, że to pewnie sezonowe złe poczucie humoru i zmiana pogody.

- no... niby tak, ale może po prostu powinnaś zacząć się lepiej odżywiać i w ogóle. ja tam nie wiem - mruknęła ta, która dobrze i regularnie się odżywia. xd - albo po prostu staraj się nie stresować - dodała, jakby to było takie proste. sama też wiecznie się stresowała, nawet z najbłahszych powodów, ale to co innego, bo ona uważała się za histeryczkę, którą może i poniekąd była. - no ale samymi tabletkami chyba odporności nie poprawisz. powinnaś do tego dostosować zdrowy tryb życia i takie inne bzdury.

- czyli, że co? mam nie chodzić do szkoły, bo tam są zarazki? - uniosła wysoko brwi, widocznie zdziwiona. najwyraźniej nasza lauren zupełnie inaczej zrozumiała słowa blair, jednak cóż poradzić, że ona czasem inteligencja to nie grzeszy. chodź czasem jest zupełnie odwrotnie i jak jej się uda dobrze pomyśleć, to w porządku. wzruszyła tylko lekko ramionkami, co miało oznaczać 'gdyby to było takie proste, to byłabym oazą spokoju', jednak wiadomo z góry, że ona jest osóbką, która stresuje się wszystkim. cóż poradzić, że ona taka jakaś ciągle spłoszona chodzi xd

- nie do końca o to mi chodziło, ale mniejsza - machnęła ręką, na znak, że to nieważne. - a poza zdrowiem, to co słychać? - zapytała, przysiadając na jakiejś ławeczce, bo pewnie tam takie były. pewnie miała nowe buty i przejście kilku metrów sprawiało jej niewyobrażalne trudy, więc musiała sobie robić takie przystanki. :< mruknęła pod nosem coś, że już nigdy w życiu nie kupi butów na takim wysokim obcasie.

przysiadła sobie obok niej, ogacając się jakoś swoim fajnym, beżowym, wełnianym szaliczkiem, który na pewno dawał dużo ciepła, ja ostatnio nakupowałam sobie od groma takich szalików <3 a połowa z nich okazała się męska ;o dziwne, przecież wyglądają jak kobiece! okej, czy ja znów myślę o tym co nie potrzeba w danym momencie? najwidoczniej. - nic nowego. w sumie albo mówiłam, albo nie pamiętam, albo już wszystko napisała plotkara, jednak stawiam na to ostatnie. więc cóż tutaj mówić - westchnęła pod nosem, wzruszając lekko ramionkami. rozejrzała się na około, uśmiechając się lekko pod nosem, bo jej się podobały takie jesienne widoczki oraz inne tym podobne. tylko ten gmach szpitala jej się nie podobał.

- czasem mnie zastanawia, skąd ona to wszystko wie - mruknęła, tak a propos plotkary i wbiła wzrok w nieokreślony punkt przed sobą. - swoją drogą, o tobie nic takiego strasznego chyba nie pisze, znaczy utkwiło mi w pamięci tylko to, że podobno znów wróciłaś do maxa - wzruszyła ramionami, podkreślając 'podobno', bo nie wierzyła, że lauren po raz kolejny mu zaufała. no to się lekko zdziwi.

- no bo tak jest - odpowiedziała tylko, zerkając na nią badawczo, jednak szybko przeniosła wzrok gdzieś przed siebie, opatulając się znów bardziej szaliczkiem, zakrywając sobie nim pół twarzy w ten sposób. pewnie jej zimno w nos było. zerknęła jednak na nią znów nieco badawczo, zastanawiając się, czy również tak jak violet wczoraj zacznie na nią krzyczeć, że jest głupia, nienormalna oraz inne tym podobne :< pewnie tak, więc była na to przygotowana.

spojrzała na nią ze zdziwieniem i lekkim poirytowaniem. już otworzyła usta z zamiarem zaczęcia ochrzaniania jej, ale po chwili je zamknęła. - hm, rozumiem. to twoja decyzja - wzruszyła ramionami, bo nie powinna się do tego wtrącać, tak właściwie, chociaż martwiła się o lauren, ale wiedziała, że i tak jej nie posłucha, no trudno.

zauważyła to lekkie zdziwienie i podirytowanie, więc tylko zerknęła na nią jakoś tak... dziwnie. po prostu ja zapomniałam słowa, nie że spojrzała się na nią dziwnie. zaraz sobie przypomnę i napiszę, tylko moje kolano przestanie nie boleć, jak biegłam na przywitanie siostry tak, że mi się nogi poplątały. to okropne :< mam za długie xd - w sumie widzę, że chciałaś mi chyba nieco nakłaść rozumu do głowy, co? - mruknęła nieśmiało, skrzywiając się lekko. najwidoczniej przyzwyczaiła się, że wszyscy krytykują jej decyzję, jednak cóż.

- nie - pokręciła przecząco głową. - no dobra, może i chciałam, ale co by to dało? przecież to nie moja sprawa i i tak byś mnie nie posłuchała, prawda? - spojrzała na nią uważnie, tylko czekając, aż przytaknie. - słuchaj, lauren, myślę, że sama doskonale wiesz, że źle robisz. w końcu pewnie sama przejrzysz na oczy, ale chyba nie warto, żebyś przez ten czas traciła na niego tyle nerwów, co? - powiedziała niepewnie.

poczuła się jak jakiś ochrzaniane małe dziecko, które zepsuło jakąś zabawkę albo coś złego zrobiło. spuścila więc głowę w dół, bawiąc się guzikiem od swojego płaszcza, aby czymś zająć ręce. spoglądała co chwilę na blair uważnie. jak powiedziała, że jej nie posłucha, tylko automatycznie pokiwała twierdząco głową, a potem zerknęła na nią przepraszająco. pewnie nie chciało jej się tłumaczyć różnych spraw po raz milionowy, milionowej osobie. jednak cóż, chyba będzie musiała. albo po prostu musi sobie pogadać. - ale przecież nie jest tak źle - mruknęła pod nosem, marszcząc brwi.

- no tak, jeszcze mi powiedz, że nigdy nie było źle, a max jest twoim idealnym i wymarzonym facetem - prychnęła. - może i na razie jest dobrze, bo stara się zdobyć twoje zaufanie, ale przejechałaś się już na tym tyle razy, że powinnaś sama dostrzec, że coś tu nie pasuje - wzruszyła ramionami. - ale rób co chcesz - powiedziała. cóż, teraz blair nienawidziła maximiliana jeszcze bardziej, więc nic dziwnego, że starała się chronić lauren.

- może wreszcie się kiedyś uda na co cały czas mam nadzieję - powiedziała tylko pod nosem, podciągając nogi na ławkę. w sumie tak jak jej zaczęło tyle osób to już mówić, bo aż kilka, to coś tam sobie zaczęła myśleć w tej główce i kabelki zaczęły pracować. jednak do czasu, bo wiadomo, że ona chyba nie umie powiedzieć 'nie', albo lubi sobie tak marzyć i ogólnie podobne rzeczy :< chyba bardziej oba czynniki się na to składają, nie licząc innych względów duchowych oraz uczuciowych, bo to chyba nie łączy się rozumem, bo go tylko ogłupia.

- no... może i nadzieja czasem pomaga - powiedziała i odchrząknęła, po czym wzruszyła ramionami. - no nie wiem, może jak max pójdzie na odwyk, to się zmieni i w ogóle - uśmiechnęła się delikatnie, chcąc dodać lauren uwagi, po czym wyjęła ze swojej torby jakieś żelki i podstawiła jej paczkę pod nos, żeby się poczęstowała. no tak, nie do wiary, blair nosi przy sobie słodycze. ale to chyba dlatego, że ja od paru dni mam ciągle ochotę na coś słodkiego.