Maximilian

bała się go, a to dało mu niemałą satysfakcję. czas ujawnić swoją kolejną twarz, muahaha xd chwycił ją za ramiona i przyciągnął ją do siebie i wpatrywał się w jej oczy. jeśli się opierała przed tym przyciągnięciem, to pewnie użył siły, bo dziś max był pojebany. lauren mogła obserwować jego malutkie źrenice, które sprawiały, że max wyglądał jeszcze bardziej przerażająco. przejechał palcem po jej policzku, uśmiechając się złowieszczo. ja na miejscu lauren byłabym już na lotnisku i z biletem w ręku czekałabym na lot do burkinafaso.

wpatrywała się na niego przez chwilę, jednak stwierdziła, że to nie jest na jej nerwy ani coś w tym rodzaju. odwróciła głowę w drugą stronę, wbijając wzrok gdzieś w podłogę. najbardziej bała się tego, że max coś jej zrobi. w końcu wiedziała, że był nieobliczalny w tym momencie, raz myśli to, a za chwilę chce ją zabić! pewnie kiedy dotknął jej policzka, lekko podskoczyła, jednak chciała to ukryć. wolała oglądać takie sytuacje na ekranie w kinie niż sama w niej być :<

- boisz się? - zapytał cicho swoim zachrypniętym głosem. uśmiechał się jak jack nicolson w batmanie w tym momencie, hue hue. <3 nie ukrywał zadowolenia, że lauren się go boi. może to go w jakiś sposób w tym momencie nakręcało, nie wiem xd kiedy odwróciła głowę, to złapał ją ręką za policzki i odwrócił jej twarz w swoją stronę. oczy świeciły mu się w podejrzany sposób. wyglądało to tak, że jeśli lauren wykona jakiś ruch, który mu nie podpasuje, to jej coś zrobi! był przerażający :>

- sprawia ci przyjemność znęcanie się nad innymi? - jęknęła tylko i momentalnie zrobiło jej się sucho w gardle. czuła się teraz ogólnie okropnie, nie miała siły, miała wrażenie jakby wszystko ją bolało i sparaliżował ją strach :< jak w jakimś psychicznym filmie. wiedziała, że z maxem jest coś nieteges, ale nie wiedziała, że aż tak, że rajcują go ludzie, którzy się go zaczęli panicznie bać :< pór laurę, zaczęła się się lekko uwalniać z uścisku, czy w czym tam była.

- a czy ja się nad tobą znęcam? - uniósł brew i spojrzał na nią kpiąco. potem przybliżył swoją twarz do jej twarzy - dopiero mogę zacząć się nad tobą znęcać - zaśmiał się diabolicznie, oblizał wargi i zmierzył ją wzrokiem, nie siląc się na dyskrecję, czy coś. potem zagrał w podobny sposób, jak w parku i ją całować, przypierając ją całym ciężarem ciała do oparcia tej sofy, na której siedzieli, hihi.

teraz nerwy zadziałały na nią pozytywnie! kilka głębokich wdechów i wydechów bez ataku paniki i lauren wydostała się spod jego ciężaru, wbijając mu paznokcie z całej siły w szyję i kolanem pewnie kopiąc go w krok, hęhę! szybko otworzyła sobie drzwi, nawet nie zwracając uwagi na swoje rzeczy, które pewnie tam zostawiła i pewnie jak najszybciej zaczęła zbiegać po schodach, bo windy zawsze wolno jadą! albo w filmach widziała jak po schodach uciekają i dlatego :<

zabolało xd ale max-terrorysta nie odpuści. najwyżej jak wytrzeźwieje to będzie żałował wszystkiego, czego nabroił. kiedy się w miarę ogarnął, to rzucił się za nią w pościg i ją dogonił, muahahaha! gdy tylko ją złapał, to uderzył ją w twarz. tym razem jego wściekłość sięgnęła zenitu, ups. powinien chyba jak najszybciej odstawić prochy, bo już od nich glupieje :< - przegięłaś, ty szmato. tak sobie nie będziesz pogrywać, jasne?! - wrzasnął trzymając ją za policzki. po chwili jednak ją puścił - spierdalaj - warknął wściekły jak diabli. odwrócił się w stronę z której przyszedł, a mianowicie ze swojego mieszkania ;p

ałć, lauren teraz nie będzie mogła się pozbierać przez najbliższe lata świetlne znając nią. w każdym razie pewnie nie będzie dostawała już tych swoich słowotoków, a nawet zrezygnuję z pisania w swoim zeszycie z domem dla zmyślonych przyjaciół pani foster. skuliła się gdzieś w kącie, zaczynając głośno płakać. najwidoczniej poczuła się trochę pewniej, kiedy zainteresował się jakiś mężczyzna, szczęść boże dobrze zbudowany mięśniowo, pod którego drzwiami płakała i pomógł jej wstać i się ogarnąć. - niczego nie umiesz docenić i na nikogo nie zasługujesz, ćpunie - wrzasnęła tylko za nim, całe szczęście tamtej facet ją powstrzymał, żeby mówiła więcej! wiedziała, że tylko pogarsza, ale poczuła się pewna, hę. aż tak pewna, że zaraz uciekła do windy, biorąc tego gościa za swego ochroniarza, hęhę. zresztą i tak musiał ją nieść, bo była trochę rozhisteryzowana.

max olał to, co do niego olał. no, może niekoniecznie olał, bo był wściekły jak jasna cholera. jednak już się w jej stronę odwracał w jej kierunku, tylko szedł w swoją stronę, do swojego mieszkania. pewnie jutro się ocknie z tego amoku i wreszczie dotrze do niego co narobił, ale jak narazie był niestety nieugięty :<

w końcu dotarł tu po kolejnym dniu 'pełnym wrażeń' xd w każdym razie pierwsze co zrobił po powrocie do domu, to wyjęcie z barku jakiegoś przyjemnego trunku. potem walnął się na sofie i popijał sobie owy trunek. przy okazji pewnie nie potrafił odmówić sobie wciągnięcia kreski, chociażby jednej, no cóż. nałóg nie radość.

och, jakiż tragiczny dzień dziś miał. czuł się okropnie, miał gorączkę i dreszcze. palił papierosa jednego za drugim. poza tym miał mały zatarg ze swoim dilerem i wpakował się w kolejne kłopoty, ups. w każdym razie znieczulał się coraz to większymi porcjami swoich używek, głośno klął i chodził po całym mieszkaniu nie wiedząc za bardzo, co mając ze sobą zrobić.

po narkotykach nie powinno się prowadzić, o czym lauren mogła się przekonać, jadąc razem z max'em. nie dość, że pruł chyba milion km na godzinę, to jeszcze nie zwracał uwagi na znaki drogowe, radary, czerwone światła, pieszych, rowerzystów i takie tam. aż cud, że nie złapała ich policja i że wyszli z tego wszystkiego bez szwanku. w każdym razie weszli do środka maxowego mieszkania. pociągnął lauren za nadgarstek do środka - napijesz się czegoś? - zapytał, jakby nigdy nic. możliwe, że starał się minimalnie złagodzić sytuację między nimi. ale tylko minimalnie, bo chyba na więcej go dziś nie było stać ;p

stwierdziła sobie w główce, że będzie musiała się zapisać na jakieś sztuki walki, żeby więcej nie ciągnął jej na siłę do niego. szczególnie, kiedy była na niego obrażona, zirytowana i miała mu wszystko za złe. chodź pewnie i tak by nie dała maxowi rady :< - nie, dziękuję - odpowiedziała tylko, stojąc chwilę w przedpokoju. jednak było to niezbyt naturalne, więc pozwoliła sobie wejść do salonu i usiąść na fotelu. żeby się czymś zająć, skubała śliwkowy lakier, który idealnie pokrywał jej paznokcie. chyba jednak za mocno się trzymał, bo po chwili się poddała, szukając innego zajęcia, czyli ściągania sznurka od kaptura w swojej bluzie. szkoda, że to było tak samo nienaturalne, jak stanie w przedpokoju :<

- znowu się denerwujesz - przeszył ją spojrzeniem, wracając, zapewne od barku, trzymając w ręku szklankę z jakimś fajnym alkoholem. najpierw wyglądało to tak, jakby wkurzył go tym, że się denerwuje (masłomaślalnemasłomasło, fuj), ale po chwili się tylko po swojemu uśmiechnął. usiadł sobie naprzeciwko niej, na jakimś superfajnym fotelu - znowu się denerwujesz - powiedział, tym razem z przekąsem w głoie, a nie irytacją, dalej się uśmiechając. może był irytujący, całkiem możliwe. zresztą on chyba non stop był irytujący, aż dziwne, że lauren się do niego przywiązała. ale to chyba tylko działa na jego korzyść, bo teraz to będzie wykorzystywał, hue hue :>

- nie denerwuję się - zaprzeczyła tylko, kładąc tym razem dłonie na kolanach. nie, wcale się nie denerwowała. szczególnie dlatego, że już sama nie wiedziała, czego może się po nim spodziewać. no cóż, może miała skłonności masochistyczne, dlatego jakoś chciała przebywać z maxem lub próbowała bawić się w czarodziejkę i zgadywać co zaraz zrobi. chodź to pewnie jest trudne do przewidzenia jak numery w totka. uniosła tylko nieco brwi, usadawiając się wygodniej w fotelu, zerkając w jego stronę. dobrze, że jeszcze nie latała wzrokiem po wszelkich możliwych przedmiotach.

wypił zawartość swojej szklanki do końca, potem przesiadł się obok niej i zaczął się do niej coraz to ostrzej podwalać ;p no cóż, pewnie po to tutaj przyprowadził lauren. zresztąza każdym razem, kiedy ją do siebie przyprowadzał, to liczył na wiadomoco. w każdym razie zagrał tak, żeby ominąć wszelkie wstępy, których nie lubił za bardzo, bo wolał od razu przechodzić do konkretów. nie każdej się to podobało, ale max miał to najwyraźniej gdzieś :<

no, lauren na pewno się to nie podobało, szczególnie wtedy, kiedy nie chciała się w ogóle tutaj znaleźć i mieć do czynienia z maxem przez pewien czas. no tak, pewnie do jutra lub pojutrza, lecz to się ominie. zaczęła się tam jakoś przed nim bronić, mianowicie jakoś go kopać, bić, walić pięściami, szkoda że jeszcze nie gryźć! w każdym razie jakoś tam wyrywać. pewnie to niewiele dało, bo siły nie miała :< zakryła tylko twarz dłońmi i się rozpłakała, pokazując przez to swoją beznadziejną bezsilność. ale ona głupia, ale trudno. wiedziała, że max jest świnią, ale no cóż.

niezbyt przeszkadzało mu to, że lauren się przed nim broniła, bo szybko ją obezwładnił, chwytając ją za ramiona, umiejscawiając ją na sofie, jakoś tak, ze teraz na niej siedział. wiadomo, że max to facet i zawsze będzie miał nad nią przewagę, zwłaszcza, że jest dość silny :< no i nie ma zahamowań, bo jest świnią, jak to pięknie ujęłaś ;p no a ja zrobiłam z niego totalnego sukinsyna, hihi. w każdym razie lauren nie miała jak się bronić, bo max opanował sytuację i zapanował nad jej kończynami, nawet nie dopuszczając do siebie wiadomości, że to ją może boleć. kiedy zaczęła plakać to tylko się wkurzył - przestań, rozumiesz?! - syknął - przestań! - tym razem głośno się wydarł.

- zostaw mnie i więcej nie dotykaj - stwierdziła słabo, próbując opanować swoje słabe, wystraczająco już zszarpane przez kilka dni, nerwy. zaraz wysiądzie psychicznie i fizycznie, bo niestety należała do osób słabych. brawa dla maxa, wpakuje ją do jakiegoś psychiatryka albo co gorsza prędzej do grobu! skrzywiła się, bo przecież pewnie ją ściskał za wszystkie kończyny, co sprawiało jej zawsze jakiś ból. spuściła głowę, żeby już nawet na niego nie patrzeć. chyba jak stąd uda jej się wyjść to wsiądzie w pierwszy lepszy samolot do honolulu albo najlepiej na jakąś alaskę, więcej nie wspominając nawet, że tutaj była.

- a co? przeszkadza ci to! nie podoba ci się?! - nachylił się nad nią tak, że pewnie mogła poczuć jego oddech na swojej szyi (trzeba tu przeciągnąć 'szyiii' xdd). jeszcze przez chwilę tkwił w tej pozycji, wpatrując się w lauren, która pewnie była przerażona. puścił w końcu jej ramiona i z niej zszedł. wkurwiony chyba jeszcze bardziej niż przedtem - jak chcesz, głupia dziwko - syknął, zapalił papierosa i kopnął przy okazji w stolik, który się przewrócił, a szklany blat się rozbił, a odłamki szkła zaczęły walać się po całej podłodze :<

madafaakaa złooooo złooooo! boże, znam to już na pamięć! ; d

wpatrywała się tylko z jeszcze większym przerażeniem na ten rozbity stolik. stwierdziła, że chyba pora się zmywać, pokonać nogi z waty, które zrobiły jej się poniekąd przez strach, bo znów zaczęła go się bać! kto by się nie zaczął. ogarnęła się wiec, jednak jej rozmazany makijaż, no i pewnie porwał jej też rajstopki, co pewnie wyglądało jeszcze żałośniej, zdradzały że aż tak bardzo się nie pozbierała. ruszyła szybko w kierunku drzwi i udało jej się wyjść z tego małego piekła, jednak pewnie nie niezauważalnie, tak jak chciała to wykonać! w myślach nasyłała właśnie na niego wszelkie nieszczęścia świata :<

kiedy lauren przekraczała próg, szybki max rzucił się w kierunku tych swoich drzwi, wciągnął lauren do środka, zamknął drzwi, przyparł ją do nich i oparł się o nie dłońmi tak, że lauren nie mogła uciec - chcę ci jeszcze tylko powiedzieć, że jeśli tak chcesz ze mną pogrywać, to tego w końcu pożałujesz, a ja dopiero zacznę być wredny - warknął i przestał się opierać o te drzwi. posłał jej tylko jeszcze pogardliwe spojrzenie i wszedł bardziej w głąb swojego mieszkania. już dalej nie obchodziło go, co zrobi lauren.śmiała mu odmówić, czyli nasz zaćpany, zblazowany królewicz się obraził.

no cóż, lauren myślała, że już bardziej wrednym być nie można. nie chciała tego nawet sprawdzać, bo musiałaby chyba zatrudnić dookoła siebie pięciu dwustukilogramowy ochroniarzy, którym max nie dałby pewnie rady, hehehhh! ; d zuo. jednak, że ona głupia jest, w strachu zaczyna robić różne dziwne rzeczy, chciała sprawić mu jakiś ból lub chociażby przykrość. okej, to jest ludzki odruch, jednak u pozornie spokojniej lauren było to dziwne. zauważyła jakąś pustą butelkę po alkoholu walając się pod jej nogami, więc bez zastanowienia wzięła ją, bezszelestnie podeszła od tyłu do maxa, rozwalając ową butelkę z całej siły na jego głowie <3 tak, aż upadnie.
boże ; ddd

biedna lauren chyba nie wie, że max ją za to zabije <3 xddd w każdym razie zamroczyło go, bo wiadomo. oparł się o jakąś komodę czy coś, tracąc na ładnych parenaście sekund kontakt z rzeczywistością. lauren ma czas, żeby uciekać! run, lauren, run!!! *melodyjka z benny hilla* jednak powiedzmy, że lauren była tak roztrzęsiona, że z przerażeniem obserwowała to, co nabroiła, więc pewnie kiedy zdecydowała się w końcu uciekać było już za póxno, muahaha *błyskawica, grzmot, klimat grozy i melodyjka z benny hilla* dobra, zgłupiałam, mniejsza. omijaj głupoty, którę tu wypisuje i czytaj co dwie linijki. dzięki.
oj max się wkurwił i to nielekko. pewnie znów mogła na własnej skórze przekonać się, jaki z maxa zwyrol jest, bo znowu ją uderzył. potem przyciągnął ją za włosy do siebie - widzę, że byłaś zadowolona z obrotu spraw, skoro pogarszasz sytuację, ty parszywa zdziro! - chwycił ją ręką za policzki i uderzył nią o ścianę - jestem głupi, że w ogóle wdałem się w jakiekolwiek relacje z tobą - to miał być zamiennik 'byłem głupi, że się do ciebie już przywiązałem', ale to mu w tym momencie nie przeszło przez gardło :<. w każdym razie się pewnie z nią jeszcze szarpał, bo przy takiej dawce porządnego wkurwienia mózg mu się kompletnie wyłączył.

muszę sobie przypomnieć jaka jest melodyjka z benny hilla. tak, to moje zadanie na dzisiejszą bezsenność.
jednak w lauren chyba wstąpiła jeszcze większa wola walki, walczenie o samą siebie i takie inne, a szczególnie na jakiś tam szacunek, bo miała wrażenie, że im to jej niezbyt obdarza. co z tego, że była już kompletnie poobijana, wszystkie kończyny oraz mózg miała już z waty.
- max, a co ja mam powiedzieć? - wrzasnęła, zapominając nawet o tym, że zachowuje się jak psychol. oboje zachowują się jak psychole, którym zdjęto kaftany bezpieczeństwa <3 - jestem głupia, bo przez te kilka dni się do ciebie przywiązałam i myślałam, że się zmienisz i chodź jedna osoba przetłumaczy ci co wyrabiasz. a teraz oboje zachowujemy się jak psychopaci! - rozejrzała się po rozwalonym prawie pokoju, na swoje nadgarstki i na rozwaloną głowę maxa. pokręciła głową z niedowierzaniem, że brała w tym udział i dała się tak sprowokować!