owcza łaczka

- house jest lekomanem - chciała dodać 'jak połowa ludzi z ny, bo dla mnie to podchodzi pod narkomanię'. - ale i tak jest uroczy - stwierdziła ze śmiechem. oczywiście nie bardziej uroczy niż nowojorscy chłopcy, hm... - no... za wszystko, co się ostatnio pieprzy - westchnęła, zerkając na zegarek.

uniosła brodę do góry, stwierdzając że już nie będzie się dopytywać, zresztą czego ona oczekiwała, skoro widzą się drugi czy tam trzeci raz, hihi, no ale co poradzić skoro kendi chyba już taka jest.
- jak się teraz pieprzy to potem będzie lepiej - zgasiła papierosa o trawkę, pewnie już wypaliła i ogólnie szmery szmery bajery. uśmiechnęła się, może żeby jej słowa były wiarygodne i chodź trochę pocieszające,,,

postanowiła wybrać się na spacer w nadzieji, że świeże powietrze sprawi, że nie będzie widać po niej tego, że przed chwilą płakała, jak idiotka. wyjęła lusterko, które ostatnio było jej najlepszym przyjacielem i po drodze sprawdzała, czy równo nałożyła szminkę. w pewnym momencie wpadła na candy. nie znała jej, więc wydukała tylko 'przepraszam', ale po krótkiej chwili ujrzała blair w jej towarzystwie, więc uśmiechnęła się do obu - witam blair - potem zwróciła się do nieznajomej - jestem violet - i mocno uścisnęła jej rękę na powitanie.

zerknęła na candy.
- szkoda, że nie jesteś jasnowidzem. hm, nie wiem czy będzie, serio. znaczy będzie, jak już pojadę do paryża - pokiwała głową. ostatnio coraz częściej myślała nad tym wyjazdem. a może nad tą ucieczką, hm. - hej violet - też się uśmiechnęła. - ee... jak tony? - nie mogła się powstrzymać od tego pytania. - wytłumaczyłaś mu wczoraj to... wszystko?

- candy - również ścisnęła jej dłoń, uśmiechając się. pewnie spoglądała sobie raz na bler, raz na violet, a raz na jakieś drzewko i czającego się za nim mężczyznę, pewnie jakiś pedofil. zmarszczyła tylko brwi, unosząc jeden kącik ust. mniejsza o to,

zmroziła ją trochę zwrokiem, kiedy tylko usłyszała jego imię - powinnam chyba napisać książkę 'jak w zawrotnym tempie zrobić z siebie kompletną skretyniałą idiotkę' - zmrużyła lekko oczy - zaczęłam mu opowiadać, że ten cały twój ryan, to wnuczek siostry brata twoich dziadków i ma problemy z panowaniem nad emocjami - złapała się za głowę - szkoda, że nie usłyszałam tego, że ryan mu powiedział, że ze sobą chodzicie. obie wyszłyśmy na kretynki - wzruszyła ramionami - już nigdy się nie pojawię w tej kawiarni - potem zerknęła na candy - wiesz, ci faceci - po czym zachichotała, trochę na siłę.

wytrzeszczyła oczy.
- po pierwsze to nie jesteś idiotką. po drugie z ryanem widuję się coraz rzadziej i mnie to wkurza, a po trzecie powinnam wyjaśnić to tony'emu. ale masz rację, wyszłam na idiotkę. ja, nie ty - podkreśliła i pewnie znowu zapaliła. bo pewnie się zdenerwowała i w ogóle, nie wiedziała jak to poodkręcać i co z tym wszystkim zrobić. - chyba też powinnam zacząć unikać tej kawiarni - westchnęła zrezygnowana, chociaż pewnie wcale nie chciała unikać tony'ego.

- żebyś tylko widziała, jak się na mnie spojrzał, kiedy wygadywałam mu te bzdury. poczułam się jak ociężała na umyśle, pff - zerknęła badawczo na candy, czy ta wogóle łapie się w ich rozmowie - że też ten książe musiał się pojawić akurat wczoraj. nie rozumiem, dlaczego się zdenerwował, przecież tylko rozmawialiście. no, chyba, że nie zauważyłam czegoś, bo akurat tańczyłam z takim przystojnym brunetem, hmmm - uśmiechnęła się rozmarzona, po czym zachichotała.

- trzymaliśmy się za ręce. chyba to to tak zdenerwowało ryana - założyła okulary, bo miała wrażenie, że zaraz się rozpłacze. - boże, jaka ze mnie idiotka. jak myślicie - spojrzała na nie. - powinnam porozmawiać z tonym, czy nie? - bo w sumie to sama nie wiedziała. zgasiła i wyrzuciła papierosa, prawie całego.

pewnie zbytnio się nie łapała, bo nie wiedziała o co chodzi, cnie, ale coś tam próbowała wyłapywac i sobie składać w jakaś większą całość. uniosła brwi i pociągnęła kolano do brody, patrząc na zdenerwowaną bler.
- ja tam nie wiem, nie orientuje się w takich rzeczach - przemówiła, chodź ryby i dzieci głosu nie mają, dobra przesadzam ; d zachichotała pewnie, jakoś cicho. - ale myślę, że najlepszym rozwiązaniem jak nie wiesz co robić to pogadać - uniosła brwi, powiedziała to trochę niepewnie bo przecież nie wiedziała, ale to już pisałam!

- tony, to taki słodki kelner, którego poderwałam dla blair, nie zważając na to, że ona ma chłopaka, który potem się wściekł o to, że blair rozmawia z tonym - wytłumaczyła candy o co chodzi na jednym oddechu - nie wiem, ja na twoim miejscu nie miałabym już odwagi zawracać głowy tony'emu. pewnie on też wczoraj poczuł się idiotycznie - skrzywiła się - niepotrzebnie cię w to wpakowałam - pokora. coś, co u violet zdarzało się niezmiernie rzadko.

- mhm. pewnie masz rację - przytaknęła violet i zwróciła się do candy. - chyba jednak dam sobie spokój - stwierdziła. chociaż w sumie pewnie było jej żal i nawet nie była wściekła na violet, tylko na samą siebie. - chyba już pójdę - wstała, pewnie jej się schrzanił nastrój. - na razie - pomachała dziewczynom i poszła gdzieś tam.

pomachała pewnie bler i trochę się właściwie zastanowiła, nie wiadomo nad czym.
- skomplikowane to, nie powiem - pokiwała głową ze zdziwieniem i roześmiała się. bębniła chwilę palcami w deskę od ławki. może dlatego kendi nie miała jakiś wielkich pociągów do wielkiego związku, bo zaraz by się coś zachrzaniło i by tylko się zamartwiałaa i dostała zmarszczek.

- narazie. trzymaj się blair! - zawołała za nią - skomplikowane to i trochę durne - uśmiechnęła się mrużąc oczy, w które raziło ją słońce. wyjęła z torebki swoje okulary przeciwsłoneczne i wsadziła je na nos - ale jestem głupia - puknęła się palcem w czoło, po czym zachichotała.

- każdy ma swoje wybryki, no ale - wzruszyła ramionkami, machając swoją obolałą stopą, która chyba z godziny na godzinę robiła się coraz bardziej spuchnięta i kendi się cieszyła, że może jeszcze chodzić, tak jej się przynajmniej zdaje. - ale tak czy siak dziko jakoś, ale nie mi to oceniać - roześmiała się, pewnie zdała sobie sprawę że kiedyś chyba miała podobną sytuację, ale z kolegą ze szkoły.

- z każdym dniem w nowym jorku czuję się bardziej niebezpieczna dla otoczenia, chyba powinnam poważnie się zastanowić nad powrotem do paryża - zachichotała - ale cóż, każdy ma swoje wybryki - wzruszyła ramionami - myślę, że będę się już powoli zmywać. słońce strasznie świeci, a nie zależy mi na opaleniźnie.

spojrzała pewnie na zegarek,
- ja też, dobra lecę - chwyciła pewnie w garść swoją torbę, musiała kopnąć jeszcze swój soczek, żeby nie wdepnąć w kartonik. chciałam napisać kartonowy kartonik, popisałabym się. pewnie poszła, czy coś w tym stylu bo pora na kreskówki, hihi

przed momentem skończył pracę. swoje kroki skierował na łączkę i z papierosem w ręku powoli sobie spacerował.

przyszła tu i pewnie dojrzała tony'ego.
- nie no, wcale nie jest zimno - stwierdziła z ironią, poprawiając swoją bluzę, czy co tam miała. - w ogóle to cześć - pocałowała go w policzek i zaraz stwierdziła, że może nie powinna tego robić, ale w sumie to było takie spontaniczne, hm. - chyba ci nie idzie rzucanie - uśmiechnęła się, wskazując na papierosa w jego ręku.

szybko wyjął papierosa z ust i rzucił go sobie pod nogi - palenie? a kto tu pali? - rozejrzał się, a potem zaszczycił ją uśmiechem odsłaniającym jego zęby - cześć, blair. przecież mówiłem, że nie jest dziś za specjalnie zimno.

- jest. a przynajmniej to ja jestem zmarzlakiem - uśmiechnęła się. - co słychać? hm, chociaż nie. chyba już o to pytałam - przypomniała sobie.

- co słychać? hm, myślę, że jestem najnudniejszym człowiekiem na ziemi, bo nie zdarzyło się nic szczególnego od wczoraj. no, chyba, żeby brać pod uwagę to, że policja zarekwirowała mi na jakiś czas ogródek, bo znalazłem tam niedawno ludzką rękę - uniósł brew, po czym po chwili się zaśmiał - a tak na serio to przeprowadziłem się. kupiłem w końcu apartament. trochę większy niż ten, w którym mieszkałem do tej pory.

- nie jesteś nudny - pokręciła głową. - a przynajmniej tak mi się wydaje - zaśmiała się. pewnie się wzdrygnęła, kiedy powiedział o tej ludzkiej ręce, bo pewnie wzięła to na poważnie. - to fajnie - stwierdziła i pomyślała, że może jest jej sąsiadem czy coś i jeszcze o tym nie wie. xdd

- myślę, że jestem dobry w stwarzaniu pozorów - kiwnął głową, odgarnął włosy z twarzy, które znalazły się tam przez wiatr i wbił ręce w kieszenie - a co u ciebie słychać? spotkały cię jakieś oszałamiające przygody? - uniósł brwi.

- nieee, raczej nie - odparła zgodnie z prawdą. - w zasadzie ostatnio ciągle się nudzę i nic poza tym - pokiwała głową. - a oszałamiające przygody zdarzają się chyba głównie w filmach.