plaża

westchnął tylko ciężko, kręcąc głową z niedowierzaniem. zrobił jakąś obrażoną minę, jednak po chwili chyba mu przeszło bo cmoknął ją przyjemnie w środek ust, obejmując ramieniem. znaczy bardziej zarzucił rękę na jej barki, jednak cały czas przyjemnie ją obejmował, gdyby nie to, że sam pewnie miał jakiś wyziębiony już organizm, to by ją ogrzał.
- zimno ci, chodź do mnie - zadecydował i właściwe powiedział za nią, że zimno. przecież widział, że drży i ogólnie ślepy nie jest. no i poszli, zacznę!

nie wiem jaka jest tam pogoda, ale mam nadzieję, że nie taka pochmurna i nieprzyjemna jak u mnie. zakładając, że nie, to blair siedziała sobie na ciepłym piasku i czekała na zachód słońca, chociaż to jeszcze dużo czasu. i w między czasie przesypywała sobie piasek między palcami, bo jej się nudziło chyba.

- cześć blair! - zawołała violet, w zwiewnej, kwiecistej sukience, japonkach, wielkim, słomkowym kapeluszu i narzuconym na ramiona sweterkiem. w końcu jest wieczór i robi się chłodno. wcześniej pewnie nie miała ochoty na spacer po plaży - jak ci tam minął dzień, co słychać? - zapytała i lekko uniosła kąciki ust poprawiła przy okazji swój kapelusz nie była przyzwyczajona do tak wielkich nakryć głowy, więc pewnie co chwilę poprawiała jego ułożenie xd

zdała sobie sprawę z tego, że właśnie zaczęła pisać na piasku jakieś litery, które raczej nie układały się w żaden sensowny wyraz. no, może tylko co jakiś czas. ale właściwie sama nie wiedziała co tam nabazgrała, toteż, słysząc głos violet, zasypała to piaskiem i obróciła głowę w jej stronę.
- cześć - uśmiechnęła się. - całkiem w porządku, praktycznie większość dnia spędziłam na zakupach - powiedziała, wyraźnie ucieszona z tego faktu, bo to były zapewne jakieś udane zakupy. no bo gdyby były nieudane, to nie byłaby taka zadowolona. dobra, już przestaję filozofować, chociaż robię to dzisiaj cały dzień. :< - a co u ciebie? - zapytała, szukając swojego sweterka, a kiedy wreszcie go znalazła, otrzepała go z piasku i założyła na ramiona.

- zakupy? również dziś na nich byłam i wiesz co? przed jakimiś trzema godzinami mój ojciec dostał wyciąg z mojej karty i stwierdził, że wydałam majątek na, jak on to twierdzi, pierdoły i znów zablokował mi konto! przecioeż ostatnio kupuję tylko buty, a to raczej potrzebne rzeczy, co nie? - była wyraźnie zbulwersowana tym i podirytowana tą całą sytuacją - to straszne znowu zostawia mnie samej sobie jak on tak może?! na szczęście mam brata on mnie chyba poratuje przed pracą - wywróciła oczami i ciężko westchnęła

- oczywiście, że buty są potrzebne - przytaknęła. może nie była taką maniaczką zakupów jak violet, ale była kobietą, więc ją rozumiała. - chyba nie będzie tak źle, z tego co pamiętam, to nie pierwszy raz blokuje ci konto, nie? - wzruszyła ramionami. - pogadaj z nim i go udobruchaj - zaproponowała i podciągnęła nogi pod brodę. - a w razie czego może znajdziesz jakąś przyjemną i niezbyt męczącą pracę - chciała zobaczyć jaka będzie reakcja violet na coś takiego.

violet uniosła rtylko brwi i spojrzała na nią jak na wariatkę kto jak kto, ale violet była rozpieszczona do szpiku kości, dlatego nie wyobrażała sobie, by mogła kiedykolwiek podjąć się jakiejś pracy do luksusu się przyzwyczaiła i w luksusie miała nadzieję się pławić do końca życia, nie wkładając w to żadnego wysiłku - nie ma mowy, nie pójdę do pracy - skrzywiła się - nie chcę należeć do społecznej grupy robotniczej, co to to nie! mogłabym ewentualnie zostać leniem na pełen etat - roześmiała się, ale potem znów się skrzywiła - tak blokuje mi konto nie pierwszy raz i zapewne nie ostatni - poprawiła swój kapelusz - kocha mnie, ale dlaczego wtedy mi to robi? przecież jestem jego jedyną córką, mógłby trochę mnie rozpieszczać - stwierdziła, mimo iż cały czas była przez niego rozpieszczana typowa, nie umiejąca się usamodzielnić, rozpuszczona córeczka tatusia

no tak, mimo, że violet czasem pokazywała, że jest rozpieszczona, blair i tak ją lubiła. w ramach pocieszenia objęła ją ramieniem.
- będzie dobrze, zobaczysz. albo wyjdź za mąż, wtedy mąż będzie zarabiał na twoje zachcianki - zaśmiała się i wstała, po czym pociągnęła ją za rękę w stronę baru plażowego. - chodź, ja stawiam - uśmiechnęła się. nadal nie wiedziała, czy może pić alkohol, czy też nie, ale raz się żyje.

violet posłała w stronę blair ciepły uśmiech za ten gest pocieszenia xd - ty wiesz, że wyjście za mąż to nie jest wcale taki głupi pomysł? - owszem, był ale nie dla violet - tylko skąd ja sobie tak bezproblemowego męża wytrzasnę?! zostaje pewnie tylko poderwać jakiegoś bogatego starca, ale nie wiem, czy byłabym w stanie tak poświęcić się dla pieniędzy sypiałabyś ze starcem dla pieniędzy? - zapytała blair z czystej ciekawości ;p pewnie usiadła sobie obok blair przy tym plażowym barze i zdecydowała się na jakiegoś kolorowego drinka ;p

zamówiła jakiegoś dość mocnego drinka, uważając, że ten jeden wystarczy jej na cały wieczór.
- nie, nie sypiałabym - pokręciła przecząco głową i mimowolnie się wzdrygnęła, mieszając słomką w swoim drinku. - to takie... no nie wiem, to nie dla mnie. zdecydowanie wolę wyjść za kogoś, kogo kocham i z nim sypiać - powiedziała w końcu i napiła się drinka. no tak, faktycznie był mocny, aż jej się zakręciło w głowie, więc postanowiła się nim delektować, a nie przechylać całego za jednym razem. xd

violet tradycyjnie swojego drinka przechyliła od razu, nie zważając na to, że był mocny jej nie straszny był alkohol - w sumie to oczywiste, że lepiej wyjść za kogoś kogo kochasz to takie romantyczne - westchnęła - ale gdybym miała wybierać biednego kogoś, kogo kocham, albo bogatego dziada, to bym się poważnie nad tym zastanowiła no wiesz, w sumie jest chyba lepiej jest się poświęcić, dostać spadek po rychle zmarłym ze starości mężu, a dopiero potem wyjść za kogoś kogo się naprawdę kocha - wzruszyła ramionami jej sposób myślenia był... no cóż xd

próbowała się powstrzymać od śmiechu. tok myślenia violet ją trochę bawił, chociaż właściwie był dość cwany. napiła się kolejnego łyka drinka, tym razem już nie zakręciło jej się w głowie.
- poniekąd masz rację, ale chyba i tak nie byłabym w stanie tego zrobić, nie mam pojęcia, musiałabym się chyba po prostu znaleźć w takiej sytuacji, żeby wiedzieć - wzruszyła ramionami. - planujesz wyjść kiedyś za matthew? - zapytała nagle, ni stąd ni zowąd.

to było trudne, pozornie trudne pytanie, bo violet bez szastanowienia palnęła od razu, zanim jeszcze blair zdążyła zadać do końca pytanie - oczywiście, że tak! - no cóż, zawsze traktowała swoje związki poważnie, na ile poważnym można być będąc violet i zawsze była wręcz pewna, że kiedyś wyjdzie za tego, z kim teraz chodzi tym razem też tak było - wydaje mi się to jak narazie takie odległe, ale też takie piękne, że nie mogę się już tego doczekać - uśmiechnęła się rozmarzona - no i na szczęście nie będę chyba musiała wychodzić za jakiegoś starucha, fuj - zaśmiała się - a ty? będziesz miała zamiar kiedykolwiek wyjść za tony'ego? to znaczy wiesz ja nie wiem czy wam się w ogóle uda, chociaż życzę, żeby wam się udało, ale czy chciałabyś kiedyś wstąpić w związek małżeński z tony'm? - uniosła brwi.

- nie wiem - zdziwiło ją trochę to pytanie, więc, żeby nie musieć odpowiadać, napiła się jeszcze drinka. - nie sądzę, żeby kiedykolwiek nam się to udało, poza tym... nie myślałam jeszcze nigdy o swojej przyszłości, nawet nie wiesz jaka byłam przerażona, kiedy ryan mi się oświadczył - westchnęła. nie spieszyło jej się do ślubu, najwidoczniej.

- skoro byłaś przerażona, to dlaczego się zgodziłaś? - zapytała, trochę zdziwiona. zamówiła sobie przy okazji drugiego drinka, którego pochłonęła równie szybko, co pierwszego - ale może masz rację. nie powinnyśmy się spieszyć do małżeństwa, bo jesteśmy jeszcze młode - zamyśliła się przez chwilę - chociaż ja chyba chciałabym wyjść za mąż młodo. jestem chyba romantyczką i wierzę w miłość po grób, więc to, czy wyjdę za kogoś za 10 lat, czy jutro nie robi mi różnicy. ważne, żebym tego kogoś kochała, co nie? - zerknęła na nią pytająco - a ty najwidoczniej nie kochałaś ryan'a. tak mi się przynajmniej wydaje. możliwe, że ja miałam wkład w rozbicie twojego związku, bo przecież sama poznałam cię z tony'm. powinnam cię chyba za to przeprosić.

- czemu się zgodziłam? - powtórzyła. - nie wiem, chyba nie potrafiłam mu odmówić. ale masz rację, nie kochałam go - pokiwała głową. jeszcze bardziej uświadomiła sobie, ze nie czuje nic do ryana, kiedy poznała tony'ego, no ale jak już w końcu z nim zerwała, to okazało się, że tony jest z heather, cóż za moda na sukces. xd - przestań, nie masz za co przepraszać. raczej powinnam ci podziękować, bo myślę, że to nie przetrwałoby zbyt długo.

violet wypiła kolejnego drinka. po trzech, była już skłonna do skruchy xd
- chyba powinnam - pokiwała głową ze skrzywioną miną - przecież gdyby nie ja, to może wciąż byłabyś z ryan'em. może on potrafiłby cię uszczęśliwić, a ja zachęcałam cię do flirtów z tony'm, który się ewidentnie tobą bawi - parsknęła pogardliwie - powinnam cię przeprosić. gdyby nie ja, to nie zaszłabyś w ciąże i nie poroniłabyś - to zabrzmiało tak, jakby dosłownie violet miała wkład w ciąże i poronienie blair xd

- ale ja naprawdę cieszę się, że nie jestem z ryanem. podobał mi się, to wszystko. nawet go nie kochałam. jestem nawet skłonna pomyśleć, że będąc z nim, kochałam tony'ego i chyba żałuję, że nie powiedziałam mu tego wcześniej. serio, nie masz mnie za co przepraszać - wyrzuciła z siebie i urwała ten słowotok, dokańczając drinka i zamawiając drugiego, chociaż miał być tylko jeden.

- ale blair! jakbym cię z nim nie poznała, to by tej sytuacji nie było! to nie mogłabyś kochać tony'ego, rozumiesz? a gdybyś go nie kochała, to zaoszczędziłabyś sobie wiele cierpień. nawet teraz nie jesteś szczęśliwa. nie uwierzę ci, że jesteś. szczęśliwy człowiek, jeśli kocha, to jest pewny, że wszystko będzie dobrze, a ty nie jesteś - stwierdziła. chyba violet rzeczywiście mogłaby zostać psychologiem, ale pod jednym warunkiem: wgłębiałaby się w psychikę pacjentów po kilku drinkach, bo chyba wtedy miała największą wenę twórczą ;p blair była przy swoim drugim, a violet kończyła czwarty.

- opanuj się - przewróciła oczami. - tak czy siak byłabym nieszczęśliwa. gdyby nie było tony'ego, to byłby ktoś inny. widocznie tak musiało być i nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem - wypiła drinka całkiem szybko, ale więcej postanowiła nie pić, bo nie chciała się obudzić jutro z kacem. tym bardziej, że za kilka dni wyjeżdżała i pewnie miała jeszcze parę spraw do załatwienia.

- ale ty jesteś uparta jak nie wiem co! - pisnęła z lekką irytacją w głosie xd najwidoczniej violet oczekiwała, że blair się w końcu złamie i jej przytaknie, ale najwidoczniej na to się nie zanosiło ;p - ja i tak wiem swoje, nie musisz mnie przekonywać - dopiero po chwili skapnęła się, że wykłóca się o coś, co jest praktycznie bez sensu, jakby chciała przekonać blair do swoich jakiśtam wad i do swojej winy, która i tak nie ma w tym momencie znaczenia. postanowiła sprytnie zmienić temat - wiesz... spotkałam george'a clooney'a dziś na zakupach - zachichotała głupkowato ;p

- hę? kogo? - zdziwiła się, a potem zaczęła się śmiać. zastanawiała się, czy violet jest podpita, czy to prawda. - ach, clooneya, no tak - pokiwała głową. - on chyba grał w ostrym dyżurze, nie? cholera, do tej pory nie mogę ogarnąć dlaczego podobał się co drugiej kobiecie.

- bo jest przystojny! - znowu zaczęłą chichotać. zamówiła kolejnego drinka - to kumpel mojego ojca. znają się dość dobrze. oboje mają posiadłości w saint tropez, kiedyś spędzaliśmy z nim nawet wakacje, dlatego dzisiaj miałam okazję sobie z nim porozmawiać - mimo iż była podpita mówiła całkiem poważna xd - może jest stary, ale się jeszcze jakoś trzyma. gdyby każdy facet starzał się tak jak on, to życie byłoby piękne - opróżniła swoją szklankę. wszystko wskazywało na to, że violet jest już pijana i jutro znów będzie cierpiała na kaca :<

- chyba nie jest w moim typie - stwierdziła. większość kobiet, które znała, podkochiwała się w nim skrycie, a ona kompletnie nie rozumiała tego całego fenomenu. - możesz się teraz przed każdym chwalić, że znasz george'a clooneya. przybędzie ci przyjaciółek - zaśmiała się.

- chyba tylko zazdrosnych rywalek. zawsze byłam otoczona wianuszkiem wysysających siły życiowe głupich, zazdrosnych pind, dlatego po podstawówce zaczęłam uczyć się w domu. nigdy nie miałam wielu przyjaciół - westchnęła smutno - ale dobrze mi było z tym. chyba - znów westchnęła, ale potem posłała uśmiech blair - chyba już pójdę do domu. chyba za szybko piłam, niezbyt dobrze się czuję - stwierdziła i podniosła się z miejsca - do zobaczenia!
ja lecę już spać, branoc :**