Time Square

Przytaknął. -Tak. Wydaje się zakręcona, ale to nawet dobrze. Przecież nikt nie lubi nudnych osób. -Zaciągnął sie papierosem i wypuścił dym.

skinęła głową. pomyślała, że plotkara na pewno polubi del.
- głowa mi chyba pęknie. zbieram się. paa.
pewnie poszła bo ja muszę iść......

Pożegnał się z nią i pewnie dalej sobie spacerował paląc papierosa i przyglądając się wystawom różnych sklepów.

wracała tędy z uczelni, w sumie to miała jeszcze jeden wykład, ale pewnie mniej ważny i postanowiła go opuścić, przecież i tak jest piątek. więc sobie szła, całkiem powoli, bo miała obcasy i w sumie sama się zastanawiała co ją podkusiło, żeby je założyć.

przyszła na time square, bo tam dużo ludzi jest ;p od samego ranka łaziła po sklepach, w poszukiwaniu jakiś podartych jeansów i luźnych tiszertów. nie mogła się na nic zdecydować, bo wszystko jej się wydawało beznadziejne. obdzwoniła wszystkich swoich przyjaciół projektantów/stylistów ect, a oni kierowali ją przez telefon na co ma się skusić, żeby wyglądać niedbale ;p oczywiście wyszła z tego jak wystylizowany obdartus, ale zawsze to coś.
w ramach tego zakładu, na który wczoraj poszła, stawiła się tutaj, spacerując sobie powoli, z włosami zasłaniającymi jej twarz, bo nie chciała przecież, żeby ktoś ją rozpoznał w takim stroju!

okej, pewnie matt czaił się gdzieś za rogiem, po raz pierwszy skrępowany tym, że jego buty mają lekki obcas i na dodatek tupią jak szpilki! nie dał sobie tylko ulizać włosów. wbił ręce w kieszeń, rozglądając się podejrzliwie w każdą stronę jaką można było. kiedy zobaczył violet, zaśmiał się cicho pod nosem bo właśnie wyglądała jak wystylizowany obdartus.
- jak miło słyszeć, że twoje buty nie tupią, tylko moje, chryste! - powiedział z wyrzutem do violet, wpatrując się w nią. odsunął jej włosy od twarzy, uśmiechając się uroczo, żeby każdy zobaczył violet -wystylizowanego obdartusa ; d

- czuje się beznadziejnie w tych szmatach - burknęła - za to ty wyglądasz, jak marzenie! tu me plais, mon cherri, ach! - zachichotała, robiąc krok do tyłu i mierząc go wzrokiem unosząc kciuk do góry - chyba musisz się przekonać do takiego ubioru - pokiwała głową, a potem spojrzała na siebie. wyglądała jej zdaniem strasznie, więc trochę się skrzywiła. potem wzięła gumkę do włosów i związała je w kitka.

spojrzał w dół, próbując zobaczyć jeszcze raz swoją koszulę dziwnie białą i marynarkę, ale chyba aż tak się nie da, prędzej świnia zobaczy niebo, czy jak to się mówi. no whatever. podszedł do violet, czochrając jej włosy jeszcze bardziej. mierzył ją wzrokiem,
- hej, ty też się do takiego przyzwyczaj, od dziś masz tak chodzić, rozumie się? - uniósł brwi, obejmując ją przyjemnie w talii. dla niego pewnie najlepiej by było gdyby w ogóle na siebie nic nie zakładała, ale nie chciał żeby inni się gapili, cnie!

- wyglądam teraz jak chłopiec, pff. chodźmy gdzieś stąd, bo czuję się jak idiotka - uniosła głowę i uśmiechnęła się lekko do niego podnosząc brew - jak idiotka, która ma najprzystojniejszego chłopaka ze wszystkich - zaczęła chichotać - ale tak na serio, chodźmy do domu, czuję wewnętrzną potrzebę zrzucenia z siebie tych łachów - skrzywiła się.

skrzyżował ręce na klatce piersiowej, lekko kręcąc głową.
- a co ja mam powiedzieć? - roześmiał się, ale zaraz znów objął violet ramieniem, nucnąc jakaś przyjemną piosenkę, może nawet niech ma po francusku, przy okazji czasem robił ten śmieszny dzióbek.
zaraz się rozkręce ; d

- co masz powiedzieć? ty będziesz to nosił, dopóki nie pozwolę ci tego zdjąć, aha - pokiwała głową - poza tym matt, umiesz śpiewać! kolejna niespodzianka - znowu nastąpił ten przeraźliwy, głośny chichot. ale szybko go stłumiła, udając kaszel. ostatnio zaczęła się zapominać ;p

- czyli mam w tym nawet spać? - przeraziła go lekko ta myśl, będzie cholernie niewygodnie! zdawało mu się, że już przy niej śpiewał czy też nucił, ale fajnie było ją znów zaskoczyć. okej, teraz będzie będzie chciał kombinować coś w tym rodzaju codziennie. - hej, co ty tak często kaszlesz, co? - uśmiechnął się przyjemnie, bo wiedział, że ten kaszel następuje zawsze po chichocie, więc znał jego powód raczej!

- ekhmm, jako dziecko zachorowałam na alergię naa... - rozejrzała się dookoła, wymyślając szybko na co mogła być uczulona - na kurz i pyłki. o, jeszcze związki wodoru, produkowane przez samochody jeżdżące na benzynę - przez chwilę się zastanowiła, czy to miało sens. nie trzeba było uciekać z chemii, jednak potem kiwnęła głową z poważną miną - to wywołuje u mnie problemy z gardłem i ogólnie z kaszlem. swoje leki zostawiłam w domu, to znaczy w domu we francji - wzruszyła ramionami, nie zdejmując z twarzy tej poważnej miny.

słuchał jej wytłumaczenia uważnie, kiwając głową również w chwilach ciszy.
- a tych leków nie ma tutaj? - uniósł brwi lekko zdziwiony. stwierdził, że nie ma co dociekać, bo ona i tak będzie mówiła co innego, a on będzie wiedział swoje i tyle z tego wyjdzie! widocznie matt'a się nie przekona do innych poglądów. - biedula - przyciągnął ją bliżej do siebie, całując w czoło.

- są, są na pewno. ale je się sprowadza z...yyy... jakiegoś tam kraju i w ogóle. poza tym zapomniałam ich nazwy - znowu wzruszyła ramionami - tak, jestem biedna, nawet nie masz pojęcia, jak to męczy - zakasłała jeszcze dwa razy. oczywiście był to udawany kaszel, co można było łatwo stwierdzić, ale violet i tak była pewna, że matt połknie wszystko, co ona mu powie ;p akurat obok nich przechodził pewien kelner, którego widywała czasami w jakiejśtam kawiarni, więc szybko odwróciła się i zasłoniła włosami, kiedy tylko go zobaczyła. nie chciała, żeby nikt rozpoznał jej w takim stanie.

to sobie postali na tym ts ; ddd okej, cicho nikt nie widzi.
udał, że połknął haczyk kiwając głową i przytulił ją mocno do siebie, głaszcząc ją po głowie.
- sprowadzi się wszystko - powiedział poważnym tonem, ale w głębi duszy powstrzymywał się od wybuchnięcia śmiechem. uśmiechnął się tylko szeroko kiedy nie widziała, a potem znów zrobił poważną minę. rozejrzał się, stwierdzając, że on też nie chce, żeby go ktoś widział w garniturze chodź seksi wyglądał, mniejsza o to!

- przestań się rozglądać - ucięła mu to rozglądanie się. miała dość poważną minę - rozumiem, że wyglądasz dziś kwitnąco, ale za panienkami możesz oglądać się wtedy, kiedy mnie nie będzie w pobliżu - nie, nie zrobiła naburmuszonej miny, ale trochę zacisnęła zęby xd

rozejrzał się jeszcze raz wokoło, sprawdzając czy gdzieś nie ma jakiś panienek. no cóż, pewnie violet się zdawało, albo przynajmniej żadna matt'a sobą nie zainteresowała, hihi. widocznie wybredny był.
- jakie panienki, widzisz tu jakieś? - spojrzał na nią lekko zdziwiony, unosząc brwi. - jedyną panienką jaką tu może być jest ta, oh i ah! - wskazał na starą babuleńkę z chusteczką na głowie, a co! - i ty! - dodał szybko, uśmiechając się uroczo, przyjemnie i ogólnie fajerwerki.

rozejrzała się, owszem. było tam kilka mknących kobiecin, ale zdała sobie sprawę, że może rzeczywiście przesadza z tą swoją zazdrością w tym momencie. potem spostrzegła jakąś elegancką kobietę, w eleganckim damskim garniturze, w eleganckich wysokich butach i z elegancko ułożonymi włosami. zaklęła w myśli, bo w tym momencie zazdrościła jej tego całego stroju. potem spojrzała się na siebie i skrzywiła się - dobra, nie mydlij mi już oczu.

przyszła i pewnie od razu zauważyła violet. fakt, pierwszy raz dzisiaj się uśmiechnęła, kiedy zobaczyła ją w takim stroju. zaraz dojrzała jednak też matta i pomyślała, że może będzie im przeszkadzać, ale w sumie to violet ją zaprosiła. w końcu jednak podeszła do nich.
- cześć - przywitała się z nimi, mając nadzieję, że nie łamie jej się głos ani nic z tych rzeczy.

odwróciła się, kiedy usłyszała blair i przytuliła ją na powitanie, kiwając głową w stronę odstrzelonego w garnitur matt'a, chichocząc pod nosem - mój boże, blair. wyglądasz strasznie - powiedziała w końcu, uważniej się jej przyglądając - złapała ją za ramiona i dalej jej się badawczo przyglądała.

popatrzyła zdziwiona na violet. wiedziała, że nie wygląda idealnie, pewnie była bledsza niż zwykle, niewyspana i ogólnie jakaś taka słaba, ale nie wiedziała, że aż tak to widać.
- ee, dlaczego? czuję się w porządku - skłamała.

przywitał się z bler, też jej się uważnie przyglądając. okej, najpierw piorunując violet wzrokiem za ten chichot, mniejsza o to. wbił ręce w kieszenie, skoro violet już nią trząchała.
- umiesz pocieszyć człowieka - mruknął do violet, a uśmiech posłał do bler.

- jak można czuć się w porządku, po zerwanych zaręczynach?? wyglądasz strasznie blado i mizernie - przytuliła ją i poklepała pokrzepiająco po ramieniu - biedactwo - rzekła z współczuciem w głosie - nie mam pojęcia, co mam teraz powiedzieć czy doradzić, bo czuję, że mówiłabym same głupoty - westchnęła ciężko - chyba po prostu nie masz szczęścia do facetów - chyba rzeczywiście umiała pocieszyć człowieka xd więc nie brnęła już dalej. no i ona również spiorunowała matta wzrokiem, za ten ironiczny tekst o pocieszaniu ;p

usiadła na jakimś murku, o ile tu taki był, a jak nie to już jest.
- bez przesady, violet. w końcu to ja zerwałam - wzruszyła ramionami. - wszystko w porządku, naprawdę - zastanawiała się, czy dzisiaj znowu nie zapomniała wziąć leków na serce, hm.