Mademoiselle Violet & Monsieur Timothy

- problem tkwi w tym, że nie mogę. mój ojciec wybrał dla mnie taki kierunek i to jest jedyna droga, by mu udowodnić, że jestem odpowiedzialna i jedyna droga, by odkupić swoje winy i wszystkie głupstwa, których się dopuściłam we francji. teraz się już pogodziliśmy, więc tym bardziej nie chcę robić problemów. jakoś zdałam pierwszy semestr, więc dam radę zdać następnych milion - aż się skrzywiła na samą myśl o tym - a co do tych twoich zdjęć, to chciałabym je zobaczyć. wiesz, wychowałam się otoczona różnymi artystami i takie tam, więc jakieś pojęcie o fotografii, malarstwie i rzeźbie mam - zachichotała głupkowato.

nie chciał już jej zniechęcać do zdawania następnych semestrów, więc tylko uśmiechnął się lekko pod nosem. wykombinował sobie w główce, że to właściwie trochę niesprawiedliwe, że ona wychowywała się wśród artystów, a on wśród kochanków mamy? cóż, wzruszył tylko ramionami, co będzie wypominać stare już dla niego dzieje. tak mu się przynajmniej zdawało.
- no to najpierw będę musiał je zrobić, wszystkie zostawiłem we francji - przyznał, bo właściwie tak było i trochę tego żałował, bo niektóre mu się naprawdę podobały :c

no tak, a ona w sądziła, że to niesprawiedliwe, że on miał mamę, a ona nie. zresztą, to nawet nie wiedziała z kim on się tam wychowywał i jaka była jego sytuacja, ale i tak żywiła do niego jakiś niepotrzebny żal - dlaczego je zostawiłeś?! w takim razie rzeczywiście, będziesz musiał zrobić nowe. jakbyś potrzebował jakiejś seksownej modelki, to twoja siostrzyczka służy pomocą - zaśmiała się z własnej wątpliwej skromności - a tak właściwie to gdzie mieszkałeś? skoro oboje mieszkaliśmy we francji, na dodatek wczoraj wspomniałeś, że przyjechałeś z paryża, to całkiem możliwe, że mijaliśmy się codziennie na ulicy.

roześmiał się na tą modelkę, ale stwierdził, że pewnie chętnie skorzysta z jej pomocy w takim razie.
- no właściwie teraz przez dwa lata siedziałem w paryżu, wcześniej trochę w londynie - kiwnęła głową, machając sobie stopą. najwidoczniej zaraz chętnie by zaraz pograł na perkusji, ale nie będzie od razu robił z violet głowy łubu dubu, hihi. zresztą nie miał przy sobie, musi kupić nową albo coś w tym stylu! - no i teraz jestem tutaj - uśmiechnął się szeroko, bębniąc palcami o kolano.

pokiwała głową. jedno pytanie cisnęło jej się na usta i którego nie mogła wręcz nie zadać, bo zżarłaby ją ciekawość i takie tam - timo, czy valerie była dobrą mamą? znaczy, czy stworzyliście normalną, szczęśliwą rodzinę? - pewnie nie była przygotowana na odpowiedź twierdzącą, bo gdyby takową usłyszała, to chyba by zaczęła żywić do niego jakieś gorzkie żale, czy coś. wolała by usłyszeć, że był bity, dręczony i nękany. może to głupie, ale o wiele łatwiej by jej było przełknąć drugą wersję wydarzeń. tak więc wpatrywała się w niego z zaciekawieniem i czekała na odpowiedź.

sori za zapłon, ciotka przybyła ; *

uniósł lekko brwi i wypuścił z siebie trochę powietrze. najwidoczniej nie spodziewał się takiego pytania, nawet nie wiedział jakiej odpowiedzi oczekuję. mógł nawet dopisać prawidłową wersję wydarzeń, ale potem sam by się z tym zaplątał.
- pół na pół - tym razem brwi zmarszczył, bo ta odpowiedź nie była do końca satysfakcjonująca - raz było dobrze, a raz niezbyt. mamę widziałem kilka dni w tygodniu, resztę zazwyczaj siedziałem z opiekunką albo dziadkami - podrapał się pod okiem, a potem znów zaczął bębnić palcami o swoje kolano.

- co za szmata - mruknęła tylko pod nosem. gdyby timothy'ego nie było w pobliżu, to by pewnie dodała jeszcze kilka obelg i pewnie utworzyłaby całą pełną nienawiści litanię! xd ale się na szczęście powstrzymała. najwyżej potem powyżywa się na swoich talerzach, jak będzie sama w domu, hihi - dobrze. przepraszam, że o nię cały czas pytam, ale chyba powinieneś mnie zrozumieć, nie? zresztą, po co zawracam nią sobie głowę, ona miała tutaj nie istnieć. ok, temat skończony - uniosła lekko w górę ręce. powiedziała to bardziej do siebie niż do niego. potem tylko się do niego uśmiechnęła - chcesz gdzieś wyjść, czy coś?

nie skomentował już jej pierwszych słów, tylko lekko się uśmiechnął. w każdym razie, jak najbardziej gdzieś chciał iść, a jak na dodatek violet była już gotowa i proponuje wyjście to on to wykorzysta!
- chodź, oprowadzisz mnie, pokażesz miasto, żebym nie chodził jak ten debil z mapą - roześmiał się, wstając z kanapy, swego nowego łóżka! założył kapelusz i czekał na violet, opierając się ramieniem o ścianę koło drzwi, ha!

no to violet tylko założyła buty, złapała go za rękę i pociągnęła za sobą. mogę nawet gdzieśtam zacząć ^.^

pewnie zaciągnęła ich tutaj, kazała się rozgościć, ruszyła w stronę barku, wyciągnęła dwie pokaźne butelki z jakimś tam alkoholem, rozłożyła kieliszki i kazała się częstować. puściła jakąś fajną muzyczkę w tle, trochę przygasiła światła, żeby zrobić taki 'relaksacyjny' klimacik, wyciągnęła z lodówki pudełko lodów i trzy łyżeczki i też położyła je na stoliku. ta rzekoma 'impreza' nie zapowiadała się na nic nadzwyczajnego, bo violet się tak szczerze mówiąc nie chciało nic przygotowywać. ale i tak miała w miarę dobry humor ;p

usiadła sobie na fotelu i zerknęła na krzątającą się violet.
- może ci w czymś pomóc? - zaoferowała, odgarniając włosy. wzięła jedną łyżeczkę i nabrała na nią trochę lodów. pewnie stwierdziła, że czas chrzanić wszystkie diety i inne takie bzdury, nareszcie! - w zasadzie to zjawi się tu ktoś jeszcze?

- nie, dam sobie rade, przecież - usiadła z uśmiechem na fotelu - nie wiem, nikogo nawet nie informowałam o dzisiejszej 'imprezie', a raczej spotkaniu rozpoznawczym dla timo, bo to wyszło tak, jakoś... spontanicznie. zbyt spontanicznie dla tak kiepskiej organizatorki jaką jestem ja - zachichotała i zapchała się lodami.

- wcale nie jesteś kiepską organizatorką, impreza na plaży była całkiem fajna, serio - kiwnęła głową, usadawiając się wygodniej na fotelu. wcześniej odłożyła swoją łyżeczkę po lodach i zerknęła na alkohol, a raczej na etykietki, czy jak to się tam nazywa, żeby zorientować się co to jest.

powiedzmy, że martini i jack daniels, nic innego mi nie przychodzi do głowy - taaa, impreza na plaży może i była fajna, ale z pewnością fajne nie było to, że tam zasnęłam! - syknęła z wyrzutem, ale szybko sprytnie zmieniła temat, bo nie chciała znowu wchodzić w tą dyskusję, którą odbębniły z resztą wczoraj - napijesz się czegoś? - wskazała palcem na alkohol i uniosła brwi pytająco. jednak nie czekała na odpowiedź i im wszystkim wypełniła kieliszki po brzegi, chociaż wiedziała, że tak się alkoholu nie pije przecież! ale niewiele sobie z tego robiła najwyraźniej - jak tam ci się sprawy toczą z tym ian'em. widziałam was na plaży, widać było, że coś między wami iskrzy - uśmiechnęła się kącikowo, odrobinę złośliwie ;p

- daj spokój, przecież ian to tylko kolega - wzruszyła ramionami, biorąc kieliszek, jednak zaraz go odstawiła, co wyglądało tak, jakby nagle coś jej się przypomniało, czy coś w tym stylu. - nic między nami nie iskrzy, serio. mam nadzieję, że ułoży mu się z florence - wzięła sobie jeszcze trochę lodów.

na razie tylko przysłuchwiał się konwersacji dziewczyn, wypijając dość sporego łyka ze szklanki bo on wziął sobie jacka danielsa! wbił się w kanapę, otaczając się poduszkami, żeby było mu jeszcze wygodniej niż było i grzechotał lodem w szklance, zerkając badawczo na obie tutaj zgromadzone, hę.

- oj dobra, dobra, nie musisz mi się tłumaczyć. zresztą sama się przekonamy na ile bliskim kolegą dla ciebie jest. może jednak poinformuję wszystkich, że mam braciszka. może zechcą zechcą przyjść go pooglądać, czy coś - roześmiała się i poslała im buziaki w powietrzu, po czym zaczęła szukać swojego telefonu, podrygując do muzyki, która akurat leciała z głośników. powiedzmy, że leciała peaches, bo ja lubię ostatnio peaches, hihi ;p

wena mi dziś wyparowała :c

- przecież się nie tłumaczę - mruknęła. - normalny kolega, żaden bliski - przewróciła oczami. - pooglądać? prawie jak na wystawie - zaśmiała się i spojrzała współczująco na timothy'ego.

wskazał palcem na jej telefon, który leżał na stole i roześmiał się, ale całkiem przyjemnie, nie złośliwie.
- to może od razu stanę w samych majtkach na stole niczym eksponaty? - uniósł lekko brwi, właściwie też żartobliwie, dopijając do końca zawartość swojej szklanki. majtek przy obcych jak na razie dla niego nie zdejmie, co to to nie ; d chyba, że go upiją albo coś w tym stylu. zapalił papierosa, którego wyciągnął z kieszeni.

- jeśli chcesz, to ja nie mam nic przeciwko. musisz mieć pewnie piękne ciało, skoro jesteś ze mną spokrewniony - puknęła się w czoło i zachichotała z własnej głupoty - oj blair - pokręciła nosem - dobra, niech ci będzie, że przystanę na twoją wersję wydarzeń, co mi w końcu zależy - wzruszyła ramionami. poza tym dlaczego jak eksponat? chodziło mi o to, żeby udostępnił się, żeby wiesz... chodzi mi o to, żeby inni mogli go poznać, a raczej, żeby on mógł poznać innych... co ja w ogóle gadam, chyba jeszcze nigdy nie upiłam się tak małą ilością alkoholu - spojrzała na swój jeszcze nie opróżniony kieliszek i głośno się zaśmiała.

- tak, rozumiemy o co ci chodzi - uspokoiła ją. - nie jesteś pijana, chyba po prostu szczęśliwa, czy coś w tym stylu - uśmiechnęła się miło. blair też by była szczęśliwa, jakby się okazało, że ma starszego brata. ja też! <3 zakładając, że na stole stało jeszcze coś oprócz alkoholu, to nalała sobie owego czegoś do szklanki, soku, czy tam wody.

spojrzał na violet, a potem na kieliszek. potem rozbawiony na blair i znów na kieliszek violet. pokiwał głową kilka razy na prawy i lewo, opierając się łokciem o poduszkę, która była najbliżej.
- może lepiej nie pij - rzucił, nalewając sobie kolejną szklaneczkę jacka danielsa, tym razem ograniczył lód do minimum, bo nie chciał, żeby jego szklankę wypełniała potem sama woda! czy coś w tym stylu, wiadomo że się rozpuści.

- no, ale przecież nie piję! nie rób ze mnie alkoholiczki! - potem zwróciła się do blair - a to, czy będę szczęśliwa, to się dopiero okaże. jak to mówi starochińskie przysłowie nie chwal dnia przed kolacją - sięgnęła po swój kieliszek i wypiła z niego kilka małych łyczków.

- będziesz - stwierdziła zdecydowanym tonem. kto wie, może jakaś jej prapraciotka była wróżką, czy medium, o ile to nie to samo. - a nie czasem 'nie chwal dnia przed zachodem słońca'? - zapytała, chociaż może i były dwa przysłowia, podobne do siebie, hm. a może po prostu była już trochę zmęczona.

- mniejsza o to. ważne, że wiesz o co mi chodzi. wiesz o co mi chodzi? wiesz - możliwe, że miała dzisiaj jakieś zaburzenia, bo bredziła jak nigdy! - chwyciła pilota od swojej ukochanej wieży stereofonicznej i zgłośniła (tak to się mówi?) muzykę, podśpiewując sobie pod nosem i nalewając sobie do kieliszka kolejną porcję martini. wyciągnęła pewnie też nogi na stół, żeby siedziało jej się wygodniej - też raczej jestem dobrej myśli, co do tego bycia szczęśliwym. zresztą mój psychoanalityk kazał mi myśleć pozytywnie, więc się staram - uśmiechnęła się szeroko.