statue of liberty

moja głupie koleżanki, aż wstyd się przyznawać, łykały coś na d, ale nie wiem czy to. w każdym razie piły jeszcze syrop na kaszel z morfiną i popijały go kawą, żeby chudnąć, japierdolę! ; d brak rozumu całkowity, dobrze że już z nimi nie utrzymuję kontaktów.
- ah, bo ty tam pojechałaś to jakiejś rodziny, tak? - chyba go oświeciło. zgasił papierosa o brzeg ławki, wyrzucając niedopałek przed siebie. rozejrzał się po turystkach, na których prawodpodobnie zleciała by owa korona. - zapewne trzasnęłaby w tamtych w zółtych plecakach i koronach na głowie - wskazał dyskretnie na grupę turystów, robiącą zdjęcia nawet najmniejszemu kwiatuszkowi po dziesięć tysięcy razy. najgorsza grupa turystów chyba! - lepiej nie kraczmy - zauważył, kiwając lekko głową.

nie, to jest syrop i dawali mi to w szpitalu, żeby nie było, że jestem lekomanką! xd morfina też jest fajna, też dostawałam w szpitalu. xdd jejku, jaki ładny avtar <3

- tak, do kuzyna - przytaknęła, wciągając nogi na ławkę i obejmując kolana ramionami. poprawiła jakąś bluzę, którą miała na sobie, może zaczynało się już robić trochę chłodno. - w każdym razie gdyby ta korona spadła na kogokolwiek, to chyba czułabym się winna - stwierdziła po chwili, patrząc w niebo, na którym były pewnie jakieś ładne chmurki.

to gód, naszukałam się, bo żaden mi się nie podobał <3 ; d

- jeśli kuzyn jest w porządku, to nie powinno być tak źle. ale trudno, już po wyjeździe i możesz się rozluźnić tutaj, co nie? - uśmiechnął się szeroko, unosząc lekko brwi przy okazji. znów miał zapędy do tego, by się zacząć wymądrzać na ten temat. jednak w porę się powstrzymał i dzięki bogu za to. zapewne przy tym uśmiechu pokazał światu, a raczej blair rządek swoich ładnych i super zębów jak z reklamy pasty do zębów. chciałam napisać pasty do butów. no mniejsza o to ; d - nie jest ci zimno? - zauważył, zdejmując w razie czego swoją kurtkę, zapewne jakąś fajną skórzaną, zarzucając blair na ramiona. jak jej ciepło to będzie jeszcze cieplej, hihi.

- kuzyn jest w porządku, ale dwójka jego dzieci to istne diabły - skrzywiła się na samą myśl trzylatki i czterolatka biegających po domu od rana do wieczora, przychodzących do jej pokoju o siódmej rano i pytających "śpisz?" i takie tam. :< - nie, nie jest mi zimno - pokręciła przecząco głową, bo przynajmniej dzisiaj nie zapomniała wziąć ze sobą czegoś, czym mogłaby się okryć. nie chciała za to, żeby ianowi było zimno, więc zaraz oddała mu kurtkę, żeby nie mieć wyrzutów sumienia. xd

nie było mu jakoś nadzwyczaj zimno, więc położył kurtkę jakoś między nich, żeby w razie czego, jakby zaczęło jej być zimno, mogła ją wziąć. nie będzie jej na siłę ubierał, skoro nie chce czy coś. chyba jakoś kręcę dziś strasznie, jednak to się obejdzie. dlatego, że jestem głodna, a nie chce mi się ruszyć dupę do kuchni :< mniejsza.
- mogłaś się zabarykadować w pokoju, zastawić drzwi szafą, żeby nikt nie wchodził ci do pokoju, do póki nie wstaniesz - roześmiał się pod nosem z własnego niezbyt udanego i realnego pomysłu. jednak co poradzić, ze on tak kiedyś zrobił! mniejsza o to. zerknął sobie kątem oka na blair, zapalając papierosa. upsi, chyba blair cały czas mu się podobała! albo znów wpadła mu w oko, drugie ups.

- tak, następnym razem tak zrobię. chociaż... następnym razem pewnie tam nie pojadę, mam nadzieję. nienawidzę dzieci - wzdrygnęła się, bo dzieci są straszne, naprawdę, miałam do czynienia z całą gromadką przez dwa tygodnie! ;c - no dobra, teraz zaczyna się robić zimno - zauważyła, kiedy zawiał jakiś lekki, ale chłodny wiaterek. - może stąd pójdziemy, bo jak jest ciemno, to ta statua jest jeszcze bardziej przerażająca? - zaproponowała, mając nadzieję, że nie weźmie jej za wariatkę. xd

kiedy powiedziała, że zaczyna się robić zimno, to już jej zarzucił tą kurtkę na ramiona, nie przyjmując żadnego słowa sprzeciwu. zerknął na statuę, a potem na blair, prawdopodobnie z lekkim rozbawieniem.
- moim zdaniem teraz wygląda mniej przerażająco, ale jak chcesz - roześmiał się przyjemnie pod nosem, po czym wstał i podał blair rękę, czekając aż wstanie. no, pewnie poszli! ian jeszcze objął ją jakoś przyjemnie ramieniem, żeby było jej jeszcze cieplej i mając nadzieję, że potem nie dostanie od nikogo w ryja. no i poszli gdzieś, zaczniesz dobry człowieku? ; * ; d

w sumie nie chciała siedzieć w domu, chodź miała mieszanie uczucia co do wychodzenia z domu, bo dziś zapewne mogłaby dzieci straszyć. jednak tym się nie przejmowała, stwierdzając, że zapewne jest więcej osób w tej chwili na ulicach, którzy wyglądają gorzej od niej. trochę szkoda, że nie zadbała o swój wygląd zewnętrzny jednak trudno. zarzuciła kaptur na głowę, coby nieco ją zasłaniał i przypłynęła/przyszła sobie tutaj. stała po prostu z rękami wbitymi w kieszenie swojego płaszcza, patrząc to na statuę, to w niebo, modląc się o to, aby nie zaczęło padać. a jak zacznie padać to będzie wyglądać jak scena z titanica, gdzie kejt winslet stoi przed tą statuą xdd nawet jej nie przeszkadzało zbytnio to, że co chwilę ktoś ją trącał ramieniem, torebką, czy też kazał sobie robić zdjęcie. grzecznie odmawiała.

może wiecznie wesoły josh pomoże? :< xd
pewnie urządził sobie dzisiaj wycieczkę jachtem pod statuę wolności i z powrotem xd w każdym razie, jak zwykle nie wuglądał jak umęczony życiem człowiek, tylko... po prostu jak josh. zauważyl pewnie w końcu lauren, ale możliwe, że nie zauważył jej paskudnego humoru. - czeeeść - przywitał się z szerokim uśmiechem i przytulił ją na powitanie. dopiero teraz zobaczył, jak niewyjściowo lauren wygląda xd - co jest? - zapytał lekko unosząc brwi.

w sumie z początku gdy tylko josh do niej podszedł mruknęła pod nosem niegrzecznie 'nie' po czym zmroziła go wzrokiem. jednak dopiero po chwili jej zaskoczyło, że to josh! zmarszczyła brwi, widać po niej było, że jest lekko zmieszana tą całą sytuacją. - cześć - przywitała się nieco nieśmiało, po czym cmoknęła go w polik na przywitanie, bardziej naciągając kaptur na łeb. - przepraszam, myślałam, że to znów ktoś z pytaniem 'zrobi mi pani zdjęcie na tle tego pomnika?' tak, pomnika, ludzie to nieuki do cholery jasnej - wycedziła pod nosem, mrożąc wszystkich wzrokiem xd no cóż, chyba dziś była wrogo nastawiona do prawie wszystkiego i musiała się wyżyć na biednych ludziach z polski, co chcą sobie zdjęcie na tle statuy zrobić. mruknęła raz jeszcze' przepraszam' mając nadzieję, że josh się na nią nie pogniewa :< - nie wyspałam się - rzuciła tylko, takie kłamstewko.

małe kłamstewko, ale josh uwierzył xd najwidoczniej był lekko naiwny i mało podejrzliwy - ja też się trochę nie wyspałem. wiesz...szkoła - przewrócił oczami. no tak, na dodatek ja jestem dzisiaj najbardziej niewyspanym człowiekiem na ziemi, mimo iż spałam moją przepisową ilość godzin xd środa, to zdecydowanie punkt kryzysowy. mniejsza. - no i co tam u ciebie? mam nadzieję, że nie mialaś żadnych problemów, a propos wiesz.. plotkary - znowu wywrócił oczami, tak samo, jak za pierwszym razem, użył tego samego tonu głosu, więc lauren mogło się wydawać, że ma deja vu xd

- mnie ze szkoły wywalili, więc mam to z głowy - stwierdziła tylko, nieco się krzywiąc. zaczęła bawić się swoimi dłońmi, a raczej pocierać tak jedną o drugą w ramach rozgrzania, bo nie nosi rękawiczek gapa jedna. no, nieważne. odchrząknęła tylko na to pytanie, które zadał. w sumie sama nie wiedziała jak na nie odpowiedzieć! najwidoczniej nie chciała mu mówić o tym, że ponownie nałykała się tabletek w nadziei, że zejdzie z tego świata i będzie miała święty spokój, lecz znów jej się nie udało. to sobie odpuściła. uniosła wzrok z czubków swoich butów, jakiś wygodnych trampków, brawo. trampki w grudniu :< ślepy ją ubierał, przenosząc ten wzrok na josha. - może większych nieprzyjemności nie miałam, no ale... ale jakoś tak wyszło, że się rozstaliśmy. niby nie przez plotkarę, ale nie wiem - wzruszyła lekko ramionkami, z powrotem głowę w dół kierując. lauren bardziej wolała określenie 'zrobiliśmy sobie przerwę', jednak chyba psychicznie musi się stabilizować na nieprzerwę. no.

cicho, ja dzisiaj do szkoły też wybrałam się w trampkach xd
- a czemu cię niby wywalili ze szkoły. przyznaj się, co takiego przeskrobałaś?! - zapytał, śmiejąc się. trochę mu ten uśmiech z twarzy zszedł, kiedy lauren ogłosiła niezbyt fajną, przynajmniej jak dla niej, informację o rozstaniu - ojej, przykro mi - poklepał ją pokrzepiająco po ramieniu. no coż, jakoś widocznie nie przejął się straszliwie jej nieszczęściem. no ale w sumie pewnie wiedział tam swoje, np. że max jest ćpunem, więc uznał, że to lauren wyjdzie tylko na dobre. ale z takim 'pocieszeniem' już się wstrzymał - ważne, że nie miałaś jakiś większych nieprzyjemności, co nie? - uśmiechnął się dziarsko, zarzucając rękę na jej barki.