do maxa

hej, słuchaj, dawno cię nie widziałam!

sobie wyobraź mała, że nie widziałem cię tyle samo czasu, co ty mnie.

naprawdę? to straszne. najwidoczniej mi dzień leci wolniej niż tobie.

jesteś tego taka pewna? myślisz, że tęskniłbym za tobą?

to była kolejna ironia? chyba musisz zmienić ulubiony środek stylistyczny.

nie, chciałem tylko, żebyś odpowiedziała.

nie wiem... : c

no to ja cię oświecę, mała.
myślę, że tęskniłbym za tobą.

a teraz tęsknisz? spotkajmy się.

przyjdź do mnie. nie chce mi się ruszać nigdzie tyłka.
*tu podaje adres* xd

dobra. pomogę ci i przyniosę tą cholerną skrzynkę jeśli ty pomożesz mi.

jestem już u siebie, więc możesz sobie wsadzić tą twoją pomoc.
w czym miałbym ci pomóc?

chcę się zwolnić z 'pracy', ale jakoś sama chyba sobie nie dam rady.

mi nawet odpowiada to, że mogę czasem cię pooglądać w pracy.

może i tak, ale mi nie odpowiadają warunki i mam tego serdecznie dość.

co niby mam zrobić?

nie mam pojęcia. może jakoś mnie chodź... hę... obronić czy coś? nie znam samoobrony i jestem trochę mniejsza od ciebie.

w takim razie ponegocjuję z twoim szefem. już jesteś bez pracy.

ciekawa jestem czy cokolwiek dotrze do jego zakutego, łysego łba bez używania siły.

nie dotrze.

maximilian, w co ja się wpakowałam! boże.

przyjedziesz do mnie? światło mi gaśnie, jest burza, a ja zaraz znów zacznę panikować!

przyjdę.

przyniesiesz mi babeczkę z toffi z kolorową posypką i sok pomarańczowy do sali 234 w szpitalu? dziękuję.

co ty do kurwy nędzy robisz w szpitalu?!