West Elm

dodatki do domu i takie różne ciekawe rzeczy.

zachciało mi się właśnie jechać do ikei!

załóżmy, że ten sklep nie był jeszcze zamknięty, mimo, że jest już po dwudziestej drugiej. blair spacerowała między tymi różnymi rzeczami, trzymając w ręku dwie zapachowe świeczki, które zamierzała kupić. w zasadzie nie przyszła tu po nic konkretnego, ale lubiła sklepy tego typu, więc praktycznie co druga rzecz jej się podobała, ale żeby pomieścić wszystko, musiałaby mieć chyba milionowometrową willę. przyglądała się właśnie jakiemuś obrazowi, nie wiem, z krajobrazem gór na przykład. <3

abi kręciła się tutaj, mając już pół torby wypchanej poduszkami, świeczkami, świecznikami i ramkami na zdjęcia, czy to czego ja mam najwięcej! chciała kupić jeszcze coś ciekawego, na przykład kolejną poduszkę. więc stała teraz przez okropnym wyborem: dwie takie same poduszki, ale jedna biała, a druga czarna :c ja bym chyba kupiła obie, ale ona miała już ich wystrarczająco za dużo, więc zastanawiała się przekręcając głowę na prawo i na lewo.

blair lubiła takie sklepy, więc pewnie często w nich bywała. na razie nie mogła się na nic zdecydować. stała przed jakimiś zapachowymi świeczkami, które wprost uwielbiała. był chyba każdy zapach, ale najbardziej spodobała jej się francuska wanilia, bo jest piękna. <3 właśnie zdałam sobie sprawę, że w poprzednim poście w tym temacie też pisałam o zapachowych świeczkach, jejku. ;d więc wzięła tą świeczkę o zapachu francuskiej wanilii i zaczęła się rozglądać za innymi rzeczami. dostrzegła abi, więc postanowiła do niej podejść, co też zrobiła.
- cześć - uśmiechnęła się. - co słychać? jak się czujesz? - zasypała ją pytaniami i jeszcze raz popatrzyła na świeczkę, którą trzymała w ręku. zastanawiała się, czy może lepiej nie wziąć jakiejś owocowej, albo czekoladowej, hm!

przez chwilę dalej patrzyła się na poduszki, decydując już ostatecznie o jej kolorze. białą odrzuciła na półkę, a czarną zdecydowanie wrzuciła do torby, strzepując ręce, że niby po robocie i ogólnie dobry wybór. uśmiechnęła się dość szeroko, pewnie miała dziś dobry humor.
- hej, cześć - przywitała się z blair, całkiem wesoło. a to pewnie z jedno faktu, skoro mamy wszystko przyśpieszyć i ogólnie ile można być w ciąży! - wiesz, całkiem dobrze, dopiero teraz poczułam jak mnie kopie bobas - roześmiała się pod nosem, gładząc się po brzuchu i przy okazji poprawiając tunikę. - a u ciebie jak? - przekręciła głowę w prawą stronę, patrząc na świeczki blair, hihi. pewnie jej popzadrościła, bo powędrowała do regału z nimi, chwytając czekoladową, wiśniową i waniliową <3 powąchała wszystkie po kolei, wrzucając je do wypchanej torby.

powąchała jeszcze raz świeczkę i poszła za abi. wzięła jeszcze grejpfrutową, właściwie nie wiem, czy taka jest, ale cicho, w mojej wyobraźni jest. ;d tak więc wzięła te dwie świeczki i włożyła do jakiegoś koszyka, czy czegoś innego, nie wiem.
- u mnie? całkiem w porządku - uśmiechnęła się. miała dobry humor i w ogóle, wyspała się, była u manikiurzystki, kosmetyczki, na zakupach i takie tam! popatrzyła na abilene z wyraźnym zaciekawieniem. - kopie? - powtórzyła za nią i spojrzała na jej brzuch, a potem się uśmiechnęła. - to super - stwierdziła, biorąc jeszcze jabłkową świeczkę i odeszła od tego regału, zanim wykupi wszystkie zapachy.

postawiła torbę na ziemi, ciągnąć ją nieco bezwładnie za sobą, najwidoczniej za dużo już tam naładowała, więc nie patrzyła się na żadne regały. bo by już musiała tragarza zatrudnić.
- lekko wkurzające, ale ciekawe - przyznała, bo pewnie z równie podobną ciekawością oglądała właśnie kolejną ramkę na zdjęcie, ale szybko ją odłożyła, bo nawet nie miałaby jakiego zdjęcia w nią oprawić! uśmiechnęła się przyjemnie do blair, kiwając lekko głową. niestety, abi przez te wszystkie buzujące w niej hormony oglądała się za każdym przystojniejszym mężczyzną, co zrobiła również teraz :< - kręci mnie już w nosie od tych zapachów - kichnęła, siadając na jakiejś sofie, która była bliżej.

sori za zapłon!

usiadła obok niej, zakładając, że to taka większa pufa. i zastanawiała się, jak ruchy dziecka mogą być wkurzające. wydawało jej się, że to urocze, ale kto wie. na razie na szczęście jej dziecko chyba jeszcze nie kopało, chociaż miała już lekko zaokrąglony brzuszek i pewnie wyglądała z nim całkiem uroczo, tak mi się wydaje!
- ciekawie to będzie, jak dzieci się urodzą - stwierdziła i zaśmiała się. no cóż, blair właściwie w ogóle nie miała pojęcia o dzieciach, co nie zmienia faktu, że nie mogła się doczekać, kiedy będzie mogła utulić swojego małego szkraba. w końcu się z tym pogodziła, chyba!

skrzywiła się lekko, ale po chwili uśmiechnęła. westchnęła cicho pod nosem, biorąc jakąś poduszkę i zakrywając swój brzucho. ostatnio robiła to często, nawet jak siedziała w domu przez telewizorem.
- stawiam na to, że pierwsze miesiące będą okropne, potem będzie lepiej, a w przyszłości mój alexander zostanie piłkarzem i będę mieć spokój - roześmiała się dość głośno, ale nie jak jakiś osioł, obiecując sobie, że mamą będzie dobrą, chodź nie wie czy jej się to uda, jeśli dzieciak będzie mocno podobny do czaka :< cóż, nie powiedziała już tego na głos, żeby blair nie wzięła ją za jakąś wielką wariatkę lub coś w ten deseń. i poza tym, tak, już wybrała sobie imię, wiedząc, że nikt nie będzie się wtrącał w jej decyzję. - ładnie wyglądasz - przyznała, kiwając głową.

zabrała jej poduszkę, żeby już nie zakrywała brzucha, mówiąc przy tym, że przecież wygląda uroczo!
- alexander? - uśmiechnęła się. - więc to chłopiec, tak? ja będę miała córkę - zamyśliła się. zawsze chciała mieć córkę, w sumie. - ale nie mam pojęcia, jak dać jej na imię - wzruszyła ramionami i uśmiechnęła się. i zaczęła się zastanawiać, do kogo jej córka będzie podobna.

ogólnie nie myślała, że będzie gadała o ciąży z blair! hejho. prędzej myślała, że pojawi się na jej ślubie lub coś w ten deseń. położyła więc ręce na kolana, ignorując wzrok pracownika, który mówił 'kupcie sobie tą kanapę i w domu plotkujcie'. przynajmniej tyle wywnioskowała abi, która znała się na ludziach, hihi.
- tak - potwierdziła, uśmiechając się lekko. - chodź wolałabym dziewczynkę, wiadomo, kto by nie wolał, ale nie ja to wybieram - roześmiała się, grzebiąc w swojej torbie i wyjmując milion ramek na zdjęcia, które odłożyła gdzieś obok, stwierdzając że potrzebne jej nie będą.

blair chyba nie miała zamiaru brać ślubu w najbliższym czasie. bała się, że to wszystko zepsuje i tak dalej. poza tym uważała, że ślub nie jest jej potrzebny do szczęścia, przynajmniej teraz.
- co za różnica - wzruszyła ramionami i uśmiechnęła się. - dzięki bogu, że żadna z nas nie będzie miała bliźniaków, ani trojaczków. chyba bym się załamała i zamknęliby mnie w psychiatryku - roześmiała się, próbując wyobrazić sobie siebie z trójką dzieci. na samą myśl robiło jej się słabo.

abi chciałaby kiedyś tam wziąć ślub! :< jednak teraz pewnie odłożyła swoje plany co najmniej do trzydziestego roku życia, bo potem będzie mogła wcisnąć kit, że jest singielką, a dziecko wysłać do szkoły z internatem. westchnęła tylko pod nosem, skrzywiając się lekko, bo pewnie jej to wszystko się przypomniało. zaczęła skubać czerwony lakier ze swoich paznokci, uśmiechając się kącikowo.
- lepiej nic nie mówić, bo nie wiadomo ile tak naprawdę wyjdzie z brzucha - machnęła ręką, pewnie wierzyła w te wszystkie rzeczy, że dziecko chowa się za dzieckiem i wychodzi na usg jedno, a tak serio to są trojaczki! serio, czytałam coś takiego ; d

też czytałam! ale blair nie będzie miała trojaczków, o nie, w życiu. i mam nadzieję, że ja też nie. ;d

spojrzała z przerażeniem na abilene. a co, jeśli jakieś milion dzieci schowało się za jednym? właściwie to było dość przerażające i mało pocieszne. zastanawiała się jak da sobie radę z jednym, a co dopiero z dwójką, czy z trójką... wzięła głęboki wdech, żeby się uspokoić.
- mam nadzieję, że tak nie będzie - powiedziała i uśmiechnęła się nerwowo, po czym rozsiadła się wygodniej na tym, na czym siedziały i zaczęła oglądać jakieś lampki, które stały gdzieś przed nimi.

- co ty, tak nie będzie - poklepała ją pocieszająco po ramionku, chyba blair nie będzie jakimś mutantem, żeby jednocześnie wydać na świat 98758476 dzieci na raz! roześmiała się ze swojej głupoty, bo właśnie pomyślała sobie to, co napisałam wyżej ; d spojrzała też na te lampy, ruszając tyłek z wygodnej sofy i biorąc jedną, jakąś taką z kryształkami, jak kryształowy żyrandol <3 spojrzała na wypchaną torbę, mrucząc coś pod nosem. - zbankrutuję - westchnęła głośno, wsadzając pudło z oświetleniem pod pachę, bo w torbie miejsca znaleźć już nie szło.

- mam nadzieję - powiedziała i niechętnie podniosła się z kanapy, bo pani z obsługi właśnie podążała w jej stronę z groźnym wzrokiem. poprawiła lekko rozszerzaną spódnicę i podeszła do lamp. wzięła do ręki jedną, prostokątną, z mlecznego szkła. - ładna - popatrzyła na całkiem przystępną cenę i zastanawiała się, czy taka lampka jest jej potrzebna. okej, nie była, ale nie mogła się jej oprzeć.

pociągnęła za sobą swoją torbę, uważając żeby nic nie wypadło jej spod pachy, gdzie bo pewnie jeszcze chwyciła jedną ramkę, którą dopiero odłożyła.
- idę za to zapłacić, bo zaraz oszaleję - stwierdziła lekko rozbawiona i puknęła się palcem w czoło. nie spodziewała się, że wszystko jej się tutaj zacznie podobać, a poduszki i tak skończą w szafie, bo nie będą jej potrzebne. a kończące się fundusze właśnie stały się o wiele cieńsze, bo zawsze kiedyś kasa się kończy :< a dziadkowie też nie zawsze mają na samotną wnuczkę w ciąży, mieszkającą ileś tam tysięcy km od nich.

podążyła więc za nią, no bo pewnie zaraz zamykają. zapłaciła też za swoje rzeczy.
- która właściwie jest godzina? - wyciągnęła z torebki telefon. - matko, tak wcześnie - przewróciła oczami i spakowała w jakąś torbę wszystko, co kupiła.

wolała nawet nie patrzeć ile wydała, tylko do razu podała kartę, odwracając głowę w drugą stronę. paragon zniszczyła, hihi, żeby nie patrzeć na niego w domu. spojrzała na zegar, który pewnie wisiał gdzieś nad kasami.
- późno - uniosła wysoko brwi. tak, dla abi właśnie dwudziesta druga robi się późną godziną. zmarszczyła nos, krzywiąc się lekko. - pewnie to dlatego, że zbyt wcześnie wstałam i się zmęczyłam taszczeniem torby - zachichotała pod nosem, odgarniając włosy od buzi i pewnie już wyszły z tego sklepu i takie inne.

założyła jakiś sweterek, czy co tam miała. pewnie wieczór był dość chłodny, tak myślę. rozejrzała się, czy przypadkiem nie nadjeżdża jakaś taksówka, czy coś w tym stylu i poprawiła torebkę na ramieniu.
- e tam późno, ja wstałam o... trzynastej? - uśmiechnęła się. faktem jest, że uwielbiała długo spać, więc korzystała, póki mogła. mój trzymiesięczny kuzyn podobno budzi się o piątej trzydzieści... :c

złożyła usta w dzióbek i uniosła nieznacznie brwi. wydała z siebie jakieś 'łohoho', a potem lekko się zaśmiała.
- no niestety, mi nie dane było spać do trzynastej, tylko do szóstej rano - pokiwała głową, robiąc oczy jak pięciozłotówki. czuła się nieco zmęczona i czuła ciężar swoich siat, ciężar brzucha, pewnie zaraz padnie jej kręgosłup! jakimś cudem złapała taksówkę, pakując tam wszystkie zakupy. no i pewnie skoro było chłodno, a ona miała tunikę na ramiączka, czuła też chłód :< niezbyt fajne połączenie tego wszystkiego.

- szósta - wytrzeszczyła oczy. - matko, współczuję ci - pokręciła z niedowierzaniem głową. na szczęście miała tylko jedną torbę, więc nie było jej tak ciężko. pewnie wsiadła też do taksówki, mając nadzieję, że abilene nie będzie jej miała tego za złe, no cóż. z chęcią przeszłaby się na pieszo, gdyby było wcześniej. i jaśniej.

nie będzie miała tego za złe, nawet się ucieszyła! zadecydowała za blair, że jadą do abi czy coś w tym rodzaju, pewnie pojechały no i zacznę.

lauren kręciła się gdzieś tutaj i można było zauważyć tylko przesuwający się czubek głowy nad regałami, bo oczywiście widziała milion rzeczy na raz, które chciałaby kupić. zaczynając od niepotrzebnej lampki, po miliony takich samych poduszek, ramki na zdjęcia i zapachowych świeczek, od których tylko głowa boli. jednak też nie mogła się na nic zdecydować, więc jej torba na zakupy czy tam wózek świeciła jeszcze pustkami, ojojo.

nicolas tu był i to było wszystko zbiegiem okoliczności! ekhem! no więc oglądał lampki nocne, bo przez przypadek w domu strącił ręką i ta spadła z wielkim łomotem na podłogę. pewnie jego uwagę przykuła beżowa lampeczka z białym abażurem, lubił prostotę. może i zauważył ten lekko wystający łebek, ale nie sądził iż to może być laurę!