jeziorko

mniejsza xd w każdym razie joshua również przystąpił do konstelacji (?) jakiśtam, czy coś, no i było fajnie xd - blair... ładne imię - pokiwał lekko głową - poza tym to trochę zabawne. zawsze uważałem, że o tej porze nikt nie chodzi nad jezioro. wyobraź sobie, że drugi dzień z rzędu kogoś tu spotykam. na dodatek za każdym razem jakaś wątłej postury dziewczynę. czy wam nie jest zimno?! - zapytał i roześmiał się ze swojej głupoty :> 

blair pewnie należała do zdecydowanej większości osób, która nie lubiła swojego imienia, tak jak ja, więc tylko się krótko zaśmiała.
- zimno? hm, może i jest, ale wolę trochę zmarznąć, niż siedzieć w domu i się nudzić - wzruszyła ramionami i okryła się bardziej swetrem, bo joshua właśnie przypomniał jej o tym, że było jej zimno. :<

oj, nie dobry joshua xd - a tutaj przypadkiem nie siedzisz i się nie nudzisz? no bo ja w sumię przychodzę tutaj głównie po to, by sobie posiedzieć i się trochę ponudzić - wzruszył lekko ramionami, przeczesując swoje długie włosy palcami. pewnie całymi dniami siedział na uczelni, pracował, bo załóżmy, że gdzieśtam miał jakąś pracę, no  i załatwiał milion jakiśtam mniej, lub bardziej istotnych spraw, no więc to nie jest dziewne, że lubił się co jakiś czas ponudzić. chyba każdy lubi ;p przynajmniej tak myśle ;p

- hm, chyba nie. z reguły przychodzę tu, jak chcę nad czymś pomyśleć, albo jak nie mam co ze sobą zrobić - wyjaśniła, przenosząc wzrok z gwiazd na joshuę, bo i tak nie mogła dostrzec żadnych konstelacji czy bóg wie czego. - lubisz się nudzić? - zapytała zdziwiona, bo nie znała chyba osoby, która lubiła nudę. to takie... nudne. xd

- nudzenie to leniuchowanie, a przy nawale obowiązków, które niestety uprzykrzają mi życie, to lubię sobie poleniuchować. po prostu posiedzieć i kompletnie nic nie robić. dawka nudy w racjonalnych ilościach mnie relaksuje. jedni lubią długo spać, a ja lubię nocami przesiadywać w jakiś ładnych miejscach i rozmyślać o wszystkim, albo nawet nie myśleć o niczym, tylko bezsensownie gapić się w jakiś punkt - roześmiał się - chociaż podejrzewam, że niedługo zrobi się ze mnie wagarowicz, bo zawsze potrafie wykrzesać z siebie trochę samozaparcia, kiedy jest początek roku. potem już jest tylko coraz gorzej - skinął głową.

- właściwie rok się dopiero zaczął, a ja już straciłam wszelki zapał. dzisiaj odpuściłam sobie zajęcia i w ogóle doszłam do wniosku, że medycyna nie jest dla mnie. pewnie pozabijam połowę ludzkości - westchnęła, chociaż i tak nadal marzyła o byciu neurologiem, ale widziała tylko same negatywy. - co studiujesz? - zapytała, odgarniając włosy.

- językoznawstwo - odparł - angielski, to wiadomo, podstawowy, ojczysty język, do tego włoski, hiszpański, francuski i rosyjski. może to i sporo, jednak dla mnie wszelkie języki są łatwo przyswajalne. mam po prostu umysł humanisty i nie wyobrażam nawet sobie pobytu na studiach na przykład na medycynie. coś strasznego - wzdrygnął się lekko - studiujesz medycynę, a jaka profesja cię interesuje? coś konkretniej? - uniósł lekko brwi i spojrzał na nią pytająco.

- neurologia. ale wątpię, czy wytrwam jeszcze praktycznie całe pięć lat, skoro już sobie nie radzę - wzruszyła ramionami, wciągając nogi na pomost, bo miała dziwne wrażenie, że zaraz się zsunie i wpadnie do tego paskudnego jeziorka, fuj. - uczyłam się kiedyś francuskiego, ale w sumie już niewiele pamiętam - powiedziała, marszcząc brwi i próbując sobie cokolwiek przypomnieć.

- skąd w tobie tyle pesymizmu? - zapytał i pokręcił głową z niedowierzaniem - spróbuj może realnie ocenić swoje możliwości no i spojrzeć na wszystko z jasnej strony. kiedy jest się pewnym, że wszystko będzie dobrze, to wszystko staje się chyba o wiele łatwiejsze tak myślę. dużo zależy od nastawienia - pokiwał mądrze głową - ja też na początku studiów byłem tym wszystkim przerażony, ale jakimś cudem zeszły rok zdałem, więc wychodzę z założenia, że zdam i ten, co nie? - uśmiechnąl się pokazując szereg białych zębów, och <3

- nie wiem skąd, ale jakoś nie mam zapału do nauki, poza tym nic z tego nie rozumiem, to jakaś czarna magia. nigdy nie byłam dobra z chemii, więc teraz są tego skutki. mogłam iść na psychologię, tak jak planowałam, bo chyba tam bardziej bym się nadawała - urwała swój słowotok i obejrzała się za siebie, bo miała wrażenie, że coś zaszeleściło, też mam wrażenie, że mi coś stuknęło, bo widziałam właśnie fragment the ring. :<

pewnie też obejrzał się. on niczego nie słyszał, więc przyjrzał się badawczo blair - wszystko w porządku? - chyba wyczuł jej strach, zaniepokojenie, czy coś w ten deseń xd w każdym razie zazwyczaj, jak coś stuka i szeleści, to ja zawału dostaje, zwłaszcza po obejrzeniu jakiegoś horroru, czy coś ;o ale to chyba normalne, bo po to się ogląda horrory - żeby się bać, hue hue. trochę masochistyczna rozrywka, ale co tam. i tak nie pamiętam nawet kiedy ostatni raz jakiś horror widziałam, jednak mniejsza! - a co do nauki, to nie roizmawiajmy już o niej. przecież jest weekend. dwa dni mamy spokój - uśmiechnął się jakoś przyjemnie.

- tak, wszystko w porządku - przytaknęła lekkim skinieniem głowy. - dwa dni, właśnie. TYLKO dwa dni - westchnęła. - no ale dobra, nie będę już marudzić - uśmiechnęła się, bo pewnie po tych dwóch dniach zrobi sobie kolejne dwa dni weekendu, aż w końcu wywalą ją z uczelni i wszyscy będą szczęśliwi. no, prawie wszyscy, bo jak sobie uświadomi, że nijaka przyszłość ją czeka, to znowu będzie rozpaczać. ;p

- no właśnie, bo coś zauważyłem, że straszna maruda z ciebie - zaśmiał się i poklepał ją jakoś fajno po ramionku pokrzepiająco - wszystko będzie dobrze. dwa dni weekendu to i tak w miarę sporo. zależy z której strony by na to spojrzeć. w sumie zsumowane dni wolne podczas okresu nauki dają tez pewnie jakąś sporą liczbę - no tak. i wychodziło, że z joshuy to optymista jest bardziej niż realista ;d - więc nie ma co biadolić. zwłaszcza, że jesteś młoda, rześka, pełna wigoru i energii i na dodatek śliczna - skinął głową na potwierdzenie swoich słów ;p

- jedyne co się zgadza, to chyba to, że jestem młoda - powiedziała po chwili zastanowienia, bo właściwie czuła się zmęczona i oklapnięta z wszystkich sił, chociaż sama zbytnio nie wiedziała po czym. no a za śliczną na pewno się nie uważała, bo była dość samokrytyczna, więc pewnie pomyślała, że joshua to jakiś bajerant. ;p w każdym razie nie uwierzyła mu. - ale zsumowane dni nauki dają o wiele więcej - stwierdziła zgodnie ze swoim pesymistycznym myśleniem.

- no tak. oczywiście, że dają. ale spójrz na to z tej strony: ucząc się tym samym się uszlachetniasz. świat byłby beznadziejny, gdyby wokół było tylko pełno samych przygłupów bez żadnego wykrztałcenia - i kto to mówi! ten, co go muszą chyba czołgiem do nauki zmuszaać! xd jednak mówił z przekonaniem w głosie - wolałabgyś zasilać grono niewykrztałconych bezrobotnych? to chyba mimo wszystko nie najlepszy pomysł. świat jest akurat tak skonstruowany, że żeby coś osiągnąć to trzeba mieć albo niesamowite szczęście, na które bym nie liczył pomimo swojego optymizmu, albo trzeba sobie na to ciężko zapracowac - no i wychodzi na dodatek, że się wymądrzać lubi!

- nie chciałabym być bezrobotna. chciałam być aktorką, ale to też nie dla mnie. nie ma żadnego zawodu, do którego bym się nadawała, chyba powinnam być kasjerką, albo wyprowadzać psy - wzruszyła ramionami, krzywiąc się przy tym lekko. ostatnio wiecznie widziała w sobie wszystko co negatywne, chyba powinna się wybrać do psychologa. ;p

- chyba jednak się ciebie nie da przegadać. jesteś strasznie uparta! zresztą jak większość kobiet - po tych słowach westchnął ciężko - nie, żebym miał coś do kobiet, nie jestem broń boże żadnym szowinistą. ale naprawdę, maruda z ciebie nie do pobicia - znowu się roześmiał.

- wiem - odpowiedziała, z nutką dumy w głosie. - każdy mi to mówi. no i na dodatek jestem strasznie uparta. wiesz co?! nadawałabym się na prawnika - powiedziała, doznając nagłego olśnienia. ale wiadomo, że nie będzie po raz kolejny zmieniać studiów, zwłaszcza, ze po paru dniach nauki jej się znudzi i znowu będzie rozmyślała nad nowym kierunkiem. boję się, że ze mną tak będzie. xdd

- no cóż, każdy ma jakiegoś bzika, co nie? - zawiał penwie jakiś chłodny wiatr - strasznie tu zimno. może odprowadzić cię do domu, bo na dodatek jest chyba późno - zerknął na zegarek, a potem pytająco na blair.

- okej - pokiwała głową, no to poszli i zacznę.

nie czuła się dzisiaj najlepiej, dlatego też postanowiła nie zamykać się w czterech ścianach, tylko wyjść na świeże powietrze. okazało się to niezbyt mądrym posunięciem, bo było jej strasznie zimno, ale nie chciało jej się ruszyć z pomostu, żeby wrócić do domu, dokąd właściwie miała dość daleko, jakby nie patrzeć. siedziała więc, pocierając ręce, żeby się jakoś ogrzać i oddychała głęboko, żeby zlikwidować zawroty głowy i różne inne, nieprzyjemnie dolegliwości, które jej dzisiaj dokuczały.

No to przyszły tu. - Ten klub kojarzy mi sie z wszystkim, z wszystkim z czym nie powinien sie kojarzyć. A do Barcelony lece po dziecko które zwinęła mi matka i zostawiając tylko po sobie kartke 'Adele jest ze mną, rozważ jaką jesteś matką;'. Co jej do tego jak wychowuje moje dziecko? - pewnie jakoś sie wkurzyłą i usiadłą na kamień duży pewnie bo ma małym to by ją tyłek bolał. Spojrzała na Violet - aale po co ja ci to mówie? Masz własne problemy - powiedział i machnęła ręką. Wyciągnęła pewnie z torbki jakąś gume i perfumy bo się domyśliła że od niej najpewniej wlaiło piwskiem, wódką czy czym tam. Potem wyciągnęła jeszcze z torebki halloweenowe cukieraski, nawet nie wie po co tam je trzymała - chcesz jednego?

violet pewnie poczęstowała się cukierkiem i usiadła obok alison - jeśli czujesz potrzebę wyrzucenia z siebie wszystkiego, co cię boli, to proszę bardzo. chętnie wysłucham i mogę nawet pomóc, o ile będę w stanie - uśmiechnęła się lekko - nie możesz być złą matką, skoro kochasz adele. żadna kobieta, która kocha swoje dziecko nie jest złą matką. poza tym twoja mama na pewno się o ciebie martwi. gdyby nie zależało jej na tobie, to nie starała by się tobie wbić niczego do głowy. przynajmniej wiesz, że ty i adele ją obchodzicie. to chyba dobrze, co?

PEwnie spojrzała na nią troche zdezorientowanym spojrzeniem a potem zaczęła się śmiać - zastanawiałaś się nad pracą psychologa? - powiedziała otwierając kolejny papierek. - Mogła mi to powiedzieć a nie zabierac mi dziecko i je wywozić poza kraj! Przez rok byłam tylko i wyłacznie dla Adele, a teraz gdy przyjechałam do NYw poszukiwaniu jakiegokolwiek szcześcia staje się złą matką.

- nie nadaję się na psychologa - czasem zdarzało jej się mówić w miare dojrzale, jednak to zasługa tylko i wyłącznie jej uzaleznienia od oglądania ophry winphrey. jeśli zdarzało jej się powiedzieć coś mądrego, to na 80% to było zasłyszane właśnie z jej talk-show ;p - nie jesteś złą matką - powtórzyła po raz kolejny dzisiejszego wieczora - przecież adele jest tobą szczęśliwa, mimo wszystko - z tego, o zdążyła zauważyć.